Derleme
BibTex RIS Kaynak Göster

III. Selim’den Tanzimat’a Osmanlı Devleti’nde Yeniden Yapılanma Hareketleri

Yıl 2019, Cilt: 11 Sayı: 2, 37 - 46, 28.06.2019

Hilal Turan

Öz

Tarih boyunca neredeyse bütün
devletler, pek çok nedenden ötürü zaman zaman çeşitli düzenlemeler yapmak
zorunda kalmışlardır. Yeniden yapılanma hareketleri olarak adlandırılabilecek
olan bu düzenlemeler vasıtasıyla devletler, hem çağın gereklerini yerine getirebilmek
hem de varlıklarını devam ettirebilmek adına çabalamışlardır. Medeniyetler
beşiğine ev sahipliği yapmış bir coğrafyada yükselen ve yaklaşık altı yüz yıl
hükümranlık süren Osmanlı Devleti incelendiğinde, bahse konu yeniden yapılanma
hareketlerine rastlanılması kaçınılmazdır. Bu bağlamda, Osmanlı Devleti’nde
bazı dönemler yeniden yapılanma hareketlerinin zirveye ulaştığı dönemler olarak
değerlendirilmektedir. İşte Tanzimat Dönemi de, getirdiği radikal düzenlemeler
ile Osmanlı yönetim tarihi için her zaman ayrı bir öneme sahip olmuştur.
Şüphesiz, her dönem devraldığı miras üzerine yenilikler inşa etmektedir. III.
Selim ve II. Mahmut Dönemleri ise, Tanzimat Dönemi’ne zemin hazırlamaları
bakımından dikkate değerdir. Çalışmada, sultan III. Selim Dönemi’nden Tanzimat
Dönemi’ne kadarki süre zarfında mali, idari, askeri, adli ve eğitim alanlarında
yapılan değişiklikler ortaya konulmaya çalışılmıştır.

Anahtar Kelimeler

III. Selim II. Mahmut Tanzimat Yeniden Yapılanma

Kaynakça

  • Akşin, S. (t.y). “Siyasal Tarih 1789-1908”, Türkiye Tarihi Ansiklopedisi Osmanlı Tarihi, 3. Baskı, İstanbul: Cem Yayınevi.
  • Berkes, N. (2008). Türkiye’de Çağdaşlaşma, 12. Baskı, İstanbul: Yapı Kredi Yayınları.
  • Çadırcı, M. (2007). Tanzimat Sürecinde Türkiye Ülke Yönetimi, 1. Baskı, Ankara: İmge Kitabevi.
  • Çadırcı, M. (2008). Tanzimat Sürecinde Türkiye Askerlik, Ankara: İmge Kitabevi.
  • Engelhardt, P.E. (1999). Tanzimat ve Türkiye, Çev. Ali Reşad, İstanbul: Kaknüs Yayınları.
  • Eryılmaz, B. (1990). Osmanlı Devletinde Gayrımüslim Teb’anın Yönetimi, Risale Yayınları, İstanbul.
  • Eryılmaz, B. (2006). Tanzimat ve Yönetimde Modernleşme, İstanbul: İşaret Yayınları.
  • Gençoğlu, M. (2011). “1864 ve 1871 Vilayet Nizamnamelerine Göre Osmanlı Taşra İdaresinde Yeniden Yapılanma”, Çankırı Karatekin Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü Dergisi, 2(1), 29-50.
  • İnalcık, H. (1962). “Sened-i İttifak ve Gülhane Hatt-ı Hümayunu”, Belleten, XXVII (112), 611-622.
  • İnalcık, H. (1985). “Tanzimat’ın Uygulanması ve Sosyal Tepkiler”, Tanzimat’tan Cumhuriyet’e Türkiye Ansiklopedisi, Cilt 6, 1536-1544.
  • Karal, E. Z. (2011). Osmanlı Tarihi, 5. Cilt, Ankara: Türk Tarih Kurumu Basımevi.
  • Keleş, R. ve Yavuz F. (1989). Yerel Yönetimler, 2. Baskı, Ankara: Turhan Kitabevi.
  • Mardin, Ş. (1985). “Tanzimat’tan Cumhuriyet’e İktisadi Düşüncenin Gelişmesi (1838-1918)”, Tanzimat’tan Cumhuriyet’e Türkiye Ansiklopedisi, 3. Cilt, 618-634.
  • Ortaylı, İ. (1985). “Tanzimat”, Tanzimat’tan Cumhuriyet’e Türkiye Ansiklopedisi, 6. Cilt, 1545-1547.
  • Ortaylı, İ. (2008a). İmparatorluğun En Uzun Yüzyılı, 26. Baskı, İstanbul: Timaş Yayınları.
  • Ortaylı, İ. (2008b). Türkiye Teşkilat ve İdare Tarihi, 2. Baskı, Cedit Neşriyat, Ankara.
  • Ortaylı, İ. (2011). Tanzimat Devrinde Osmanlı Mahalli İdareleri (1840-1880), Türk Tarih Kurumu Yayınları, Ankara.
  • Seyitdanlıoğlu, M. (1999). Tanzimat Devrinde Meclis-i Vâlâ (1838-1868), 2. Baskı, Türk Tarih Kurumu Yayınları, Ankara.
  • Sunay, C. (2002). “Belediyeciliğin Doğuşu Sürecinde Osmanlı Mirası”, Kocaeli Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü Dergisi, 3, 113-133.
  • Tanör, B. (2008). Osmanlı-Türk Anayasal Gelişmeleri, 17. Baskı, İstanbul: Yapı Kredi Yayınları.
  • Tekeli, İ. (1985). “Tanzimat’tan Cumhuriyet’e Kentsel Dönüşüm”, Tanzimat’tan Cumhuriyet’e Türkiye Ansiklopedisi, Cilt 4, 878-890.
  • Ünal, F. (2011). “Tanzimattan Cumhuriyete Türkiye’de Yerel Yönetimlerin Yasal ve Yapısal Dönüşümü”, Dumlupınar Üniversitesi Sosyal Bilimler Dergisi, 30, 241-248. Zürcher, E. J. (2007). Modernleşen Türkiye’nin Tarihi, 21. Baskı, İstanbul: İletişim Yayınevi.
  • http://tayyibgokbilgin.info/wp-content/uploads/2012/06/Article-201.pdf, 01.01.2014.

Yıl 2019, Cilt: 11 Sayı: 2, 37 - 46, 28.06.2019

Hilal Turan

Öz

Kaynakça

  • Akşin, S. (t.y). “Siyasal Tarih 1789-1908”, Türkiye Tarihi Ansiklopedisi Osmanlı Tarihi, 3. Baskı, İstanbul: Cem Yayınevi.
  • Berkes, N. (2008). Türkiye’de Çağdaşlaşma, 12. Baskı, İstanbul: Yapı Kredi Yayınları.
  • Çadırcı, M. (2007). Tanzimat Sürecinde Türkiye Ülke Yönetimi, 1. Baskı, Ankara: İmge Kitabevi.
  • Çadırcı, M. (2008). Tanzimat Sürecinde Türkiye Askerlik, Ankara: İmge Kitabevi.
  • Engelhardt, P.E. (1999). Tanzimat ve Türkiye, Çev. Ali Reşad, İstanbul: Kaknüs Yayınları.
  • Eryılmaz, B. (1990). Osmanlı Devletinde Gayrımüslim Teb’anın Yönetimi, Risale Yayınları, İstanbul.
  • Eryılmaz, B. (2006). Tanzimat ve Yönetimde Modernleşme, İstanbul: İşaret Yayınları.
  • Gençoğlu, M. (2011). “1864 ve 1871 Vilayet Nizamnamelerine Göre Osmanlı Taşra İdaresinde Yeniden Yapılanma”, Çankırı Karatekin Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü Dergisi, 2(1), 29-50.
  • İnalcık, H. (1962). “Sened-i İttifak ve Gülhane Hatt-ı Hümayunu”, Belleten, XXVII (112), 611-622.
  • İnalcık, H. (1985). “Tanzimat’ın Uygulanması ve Sosyal Tepkiler”, Tanzimat’tan Cumhuriyet’e Türkiye Ansiklopedisi, Cilt 6, 1536-1544.
  • Karal, E. Z. (2011). Osmanlı Tarihi, 5. Cilt, Ankara: Türk Tarih Kurumu Basımevi.
  • Keleş, R. ve Yavuz F. (1989). Yerel Yönetimler, 2. Baskı, Ankara: Turhan Kitabevi.
  • Mardin, Ş. (1985). “Tanzimat’tan Cumhuriyet’e İktisadi Düşüncenin Gelişmesi (1838-1918)”, Tanzimat’tan Cumhuriyet’e Türkiye Ansiklopedisi, 3. Cilt, 618-634.
  • Ortaylı, İ. (1985). “Tanzimat”, Tanzimat’tan Cumhuriyet’e Türkiye Ansiklopedisi, 6. Cilt, 1545-1547.
  • Ortaylı, İ. (2008a). İmparatorluğun En Uzun Yüzyılı, 26. Baskı, İstanbul: Timaş Yayınları.
  • Ortaylı, İ. (2008b). Türkiye Teşkilat ve İdare Tarihi, 2. Baskı, Cedit Neşriyat, Ankara.
  • Ortaylı, İ. (2011). Tanzimat Devrinde Osmanlı Mahalli İdareleri (1840-1880), Türk Tarih Kurumu Yayınları, Ankara.
  • Seyitdanlıoğlu, M. (1999). Tanzimat Devrinde Meclis-i Vâlâ (1838-1868), 2. Baskı, Türk Tarih Kurumu Yayınları, Ankara.
  • Sunay, C. (2002). “Belediyeciliğin Doğuşu Sürecinde Osmanlı Mirası”, Kocaeli Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü Dergisi, 3, 113-133.
  • Tanör, B. (2008). Osmanlı-Türk Anayasal Gelişmeleri, 17. Baskı, İstanbul: Yapı Kredi Yayınları.
  • Tekeli, İ. (1985). “Tanzimat’tan Cumhuriyet’e Kentsel Dönüşüm”, Tanzimat’tan Cumhuriyet’e Türkiye Ansiklopedisi, Cilt 4, 878-890.
  • Ünal, F. (2011). “Tanzimattan Cumhuriyete Türkiye’de Yerel Yönetimlerin Yasal ve Yapısal Dönüşümü”, Dumlupınar Üniversitesi Sosyal Bilimler Dergisi, 30, 241-248. Zürcher, E. J. (2007). Modernleşen Türkiye’nin Tarihi, 21. Baskı, İstanbul: İletişim Yayınevi.
  • http://tayyibgokbilgin.info/wp-content/uploads/2012/06/Article-201.pdf, 01.01.2014.
Toplam 23 adet kaynakça vardır.

Ayrıntılar

Birincil Dil Türkçe
Konular Siyaset Bilimi
Bölüm Derleme Makale
Yazarlar

Hilal Turan 0000-0002-4117-7799

Yayımlanma Tarihi 28 Haziran 2019
Yayımlandığı Sayı Yıl 2019Cilt: 11 Sayı: 2

Kaynak Göster

APA Turan, H. (2019). III. Selim’den Tanzimat’a Osmanlı Devleti’nde Yeniden Yapılanma Hareketleri. Aksaray Üniversitesi İktisadi Ve İdari Bilimler Fakültesi Dergisi, 11(2), 37-46.
 Kapak Resmi İndir