Araştırma Makalesi
The Role of Organizational Justice on Organizational Commitment and Job Burnout in terms of Occupational Health and Safety: An Empirical Application in Çanakkale
Öz
Nowadays, with the rapid increase in the competition and technological advances, changing labor structure and employee expectations have made the companies take into account the psycho-social factors towards reaching their goals. At this point, organizational justice, job burnout and organizational commitment terms come to the forefront in establishing a safe and healthy work environment for the employees. The attitudes employees build up toward task, reward, punishment and decision-making processes and mechanisms about justice which they are exposed to; can prevent them from job burnout and desensitization and also increase the feeling of personal accomplishment via providing emotional integration and continuity with their institutions. So, the aim of the study is to reveal how much perceived organizational justice of the public employees affect their organizational commitment and job burnout. Research findings have shown that all the organizational justice dimensions (distributive, procedural, interactional) have a significant effect on organizational commitment and job burnout.
Anahtar Kelimeler
Organizational Justice Organizational Commitment Burnout Public Employees Çanakkale
Kaynakça
- Adams, J.S. (1965). Inequity in Social Exchange, In L.Berkowitz (Ed.), Advances in Experimental Social Psychology, New York: Academic Press. 2: 267-299. Akyüz, B. (2014). Yönetimde Hizmetkâr Liderlik. Ankara: Gece Kitaplığı. Akyüz, B. Eşitti, B. (2015). Hizmet İşletmelerinde Örgütsel Bağlılığın İş Performansı ve İşten Ayrılma Niyeti Üzerindeki Etkisi: Çanakkale Örnekleminde Bir Araştırma. Bartın Üniversitesi İktisadi ve İdari Bilimler Fakültesi Dergisi, 6(11): 23-40. Allen, N. J., Meyer, J. P. (1996). Affective, Continuance and Normative Commitment to the Organization: An Examination of Construct Validity, Journal of Vocational Behavior, 49: 252-276. Arslan, R., Demirci, K. (2015). Örgütlerde Öğrenen Örgüt Kültürüne İlişkin Algıların Örgütsel Bağlılık Üzerine Etkisi ve Kamu Kurumunda Bir Uygulama, Dumlupınar Üniversitesi Sosyal Bilimler Dergisi, 43(43): 24-38. Atalay, C. G. (2015). Örgütsel Adalet, Örgütsel Davranışta Güncel Konular. Bursa: Özler, D.E, Ekin Yayınevi: 41-63. Bağcı, Z. (2013). Çalışanların Örgütsel Adalet Algılarının Örgütsel Bağlılıkları üzerindeki Etkisi: Tekstil Sektöründe Bir İnceleme. Uluslararası Yönetim İktisat ve İşletme Dergisi, 9 (19): 163-184. Bakan, İ. (2011). Örgütsel Stratejilerin Temeli Örgütsel Bağlılık Kavram, Kuram, Sebep ve Sonuçlar. Ankara: Gazi Kitabevi. Chuo, S. (2003). The Relationship Between Organizational Commitment and Burnout. Yayımlanmamış Doktora Tezi. Alliant International University, Los Angeles. Colquitt, J. A., Conlon, D. E., Wesson, M. J., Porter, C., ve Ng, K. Y. (2001). Justice at the Millennium: A Meta-Analytic Review of 25 Years of Organizational Justice Research. Journal of Applied Psychology, 86: 425-445. BA L I K, Ş EN GÜ L / İ ş S a ğ l ı ğ ı v e Gü v e n l i ğ i n d e Ö r g ü t s e l A d a l e t i n Ö r g ü t s e l… Sayfa | 124 Cüce, H., Güney, S. ve Tayfur, Ö. (2013). Örgütsel Adalet Algılarının Örgütsel Özdeşleşme Üzerindeki Etkisini Belirlemeye Yönelik Bir Araştırma. Hacettepe Üniversitesi İktisadi ve İdari Bilimler Fakültesi Dergisi, 31(1): 1-30. Cordes, C. L., ve Dougherty, T. W. (1993). A Review and an Integration of Research on Job Burnout. The Academy of Management Review, Vol:18(4): October, 621-656. Çapri, B. (2006). Tükenmişlik Ölçeğinin Türkçe Uyarlaması: Geçerlik ve Güvenirlik Çalışması. Mersin Üniversitesi Eğitim Fakültesi Dergisi, 2 (1): 62-77. Çetin, F., Basım, H. N. Aydoğan, O. (2011). Örgütsel Bağlılığın Tükenmişlik İle İlişkisi: Öğretmenler Üzerine Bir Araştırma, Selçuk Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü Dergisi, 25: 61-71. Dolgun, U. (ed.), (2015). Tükenmişlik Sendromu. Örgütsel Davranışta Güncel Konular. Bursa: Ekin Yayınevi. Duymuş, R. (2015). Örgütsel Adalet ve Tükenmişlik Arasındaki Etkileşimin Değerlendirilmesine Yönelik Bir Araştirma Eskişehir’de Bir Kamu Hastanesi Örneği. Yayınlanmamış Yükseklisans Tezi. Toros Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü, İşletme Anabilim Dalı. Eren, E. (2014). Örgütsel Davranış ve Yönetim Psikolojisi. İstanbul: Beta Yayıncılık. Folger, R., Cropanzano, R. (1998). Organizational Justice and Human Resource Management. Sage, Thousand Oaks, CA. Freundenberger, H. J. (1974). Staff Burn-out, Journal of Social Issues. 30(1): 159-165. Greenberg, J. (1987), A Taxonomy of Organizational Justice Theories, Academy of Management Review. 12: 9-22. Greenberg, J. (1990). Organizational Justice: Yesterday, Today and Tomorrow. Journal of Management, 16(2): 399-432. Güney, S. (2011). Örgütsel Davranış Ankara: Nobel Yayın. İşcan, Ö.F. ve Naktiyok, A. (2004). Çalışanların Örgütsel Bağdaşımlarının Belirleyicileri Olarak Örgütsel Bağlılık ve Örgütsel Adalet Algıları. Ankara Üniversitesi Siyasal Bilgiler Fakültesi Dergisi, 59(1): 181-201. Jusuf, S. (2007). Yetiştirme Yurtlarında ve Çocuk Yuvalarında Görev Yapan Personelin Tükenmişlik Düzeylerinin İncelenmesi. Yüksek Lisans Tezi, Ankara Üniversitesi Eğitim Bilimleri Enstitüsü, acikarsiv.ankara.edu.tr/browse/4531/5029.pdf, 17.11.2013. Karakiraz, A., Kutanis, R. Ö. (2015). Türkiye’de Tükenmişlik (Burnout) Yazınının Genel Görünümü, Türkiye’de Örgütsel Davranış Çalışmaları I. Ankara: Gazi Kitabevi. Konovsky, M., Folger R., Croponzano R. (1987). Relative Effects of Procedural and Distributive Justice on Employee Attitudes, Representtative Research in Social Psycholog. 17(1): 15-24. Kristensen, T. S., Borritz, M., Villadsen, E. ve Christensen, K. B. (2005), The Copenhagen Burnout Inventory: A New Tool for The Assessment of Burnout, Work and Stress. 19(3): 192-207. Lee, L., Allen, N. J., Meyer, J. P. ve Rhee, K. Y. (2001). The Three Component Model of Organizational Commitment: An Application to South Korea. Applied Psychology: An International Review. 50 (4): 596-614. Leiter, M. P. ve Maslach, J. (1988). The Impact of Interpersonal Environment on Burnout and Organizational Commitment, Journal of Organizational Behavior. 9: 297-308. Leow, K. L., Khong, K. W. (2009). Organizational Commitment: The Study of Organizational Justice and Leader Member Exchange (Lmx) Among Auditors in Malaysia. International Journal of Business and Information. 4(2): 161–198. Leventhal, G.S. (1980), What Should be Done with Equity Theory New Approaches to the Study of Fairness in Social Relationships, In K. Gergen, M. Greenberg R. Willis (eds.), Social Exchange: Advances in Theory and Research. pp. 27-55, New York: Plenum. Liu, H. (1996). Burnout and Organizational Commitment among Staff of Publicly Funded Substance Abuse Treatment Programs Yayımlanmamış Doktora Tezi. University of Maryland. College Park, Maryland. Martin, C. L., Bennett, N. (1996). The Role of Justice Judgments in Explaining the Relationship Between Job Satisfaction and Organizational Commitment, Group Organization Management. Vol. 21(1): 84-105. Maslach, C., Jackson, S, E. (1981). The Measurement of Experienced Burnout. Journal of Occupational Behavior. 2: 99-113. Maslach, C., W.B. Schaufeli, ve M. P. Leıter (2001). Job Burnout. Annual Review of Psychology, Volume.52: 397-422. Mcfarlin, D. B., Sweeney, P. D. (1992). Distributive and Procedural Justice as Predictors of Satisfaction with Personal and Organizational Outcomes. Academy of Management Journal. 35(3): 626–637. Meyer, J. P., Allen, N. J. (1984). Testing the ‘‘Side-Bet Theory’’ of Organizational Commitment: Some Methodological Considerations. Journal of Applied Psychology. 69: 372–378. Meyer, J. P. ve Allen, N. J. (1988). Links between Work Experiences and Organizational Commitment during the First Year of Employment: A Longitudinal Analysis. Journal of Occupational Psychology. 61 (3): 195-209. Meyer, J. P. ve Allen, N. J. (1991). A Three Component Conceptualization of Organizational Commitment. Human Resource Management Review. 1 (1): 61-89. Mete, M., Ünal, Ö. F., Akyüz, B., Kılıç, R. (2015). Psikolojik Şiddetin İşe Bağlı Tükenmişliğe Etkisi: Batman İlinde Öğretmenler Üzerine bir Araştırma. Süleyman Demirel Üniversitesi Vizyoner Dergisi, 6(12): 37-61. Niehoff, B.P., Moorman, R.H. (1993), Justice as Mediator of the Relationship between Methods of Monitoring and Organizational Citizenship Behavior. The Academy of Management Journal. 36, 3: 527-556. Özkalp, E., Kırel, Ç. (2013). Örgütsel Davranış. Bursa: Ekin Yayınevi. Pillai, R., Williams, E. S., Tan, J. J. (2001). Are the Scales Tipped in favor of Procedural or Distributive Justice: An Investigation of the U.S., India, Germany, and Hong Kong (China). The International Journal of Conflict Management, 12(4): 312–332. Pines, A., Keinan, G. (2005). Stress and Burnout: The Significant Difference, Personality and Individual Differences. 39: 625-635. A KS A RA Y Ü N İV E R S İ T E S İ İ İ B F D E RG İ S İ , Eylül, 2016, Cilt 8, Sayı 3 Sayfa | 125 Sağlam, A.Ç. (2011). Akademik Personelin Sosyo-Demografik Özelliklerinin Tükenmişlik Düzeyleri İle İlişkisi. Mustafa Kemal Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü Dergisi, Cilt: 8: 15: 407–420. Swailes, S. (2004). Commitment to Change: Profiles of Commitment and In-Role Performance, Personnel Review. 33(2): 187-204. Şeşen, Harun (2010). Adalet Algısının Tükenmişliğe Etkisi: İş Tatmininin Aracı Değişken Rolünün Yapısal Eşitlik Modeli İle Testi, Savunma Bilimleri Dergisi, 9(2): 67-90. Tan, Ö. ve Çetin, C. (2011). Performans Değerlendirme Sistemine İlişkin Örgütsel Adalet Algısının Sistemden Duyulan Memnuniyet Üzerindeki Etkisini Belirlemeye Yönelik Bir Araştırma. Öneri Dergisi, 9(35): 1-13. Tekin, Ö.A., Aydın, A., Özmen, M., ve Yaykaşlı, M. (2014). Tükenmişlik Sendromu ve Örgütsel Bağlılık: Su Ürünleri İşletmeleri Üzerinde Bir Araştırma. Dokuz Eylül Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü Dergisi, Cilt: 16(1): 135-158. Yürür, S. (2015). Türkiye’de Örgütsel Adalet Konusunda Yapılan Çalışmalara İlişkin Bir Derleme, Türkiye’de Örgütsel Davranış Çalışmaları I. Ankara: Gazi Kitabevi. 1-49.
İş Sağlığı ve Güvenliğinde Örgütsel Adaletin Örgütsel Bağlılık ve İş Tükenmişliği Üzerindeki Rolü: Çanakkale’de Ampirik Bir Uygulama
Öz
Rekabetin ve teknolojik gelişmelerin hızla arttığı günümüzde, değişen işgücü yapısı ve çalışan beklentileri, hedeflerine varma yolunda işletmeleri psiko-sosyal etmenleri dikkate almaya zorunlu hale getirmiştir. Bu noktada, örgütsel adalet, iş tükenmişliği ve örgütsel bağlılık kavramları çalışanlara sağlıklı ve güvenli bir iş ortamı tesis etmede öne çıkmaktadır. Çalışanların adaletle ilgili maruz kaldıkları görev, ödül, ceza, karar alma süreç ve mekanizmalarına karşı geliştirdikleri tutumlar, kurumlarıyla duygusal bütünleşmelerini ve devamlılıklarını sağlayarak işlerine karşı tükenmişliklerini, duyarsızlaşmalarını engelleyebilir ve kişisel başarı hissini de arttırabilir. Bu bilgiler ışığında çalışmanın amacı kamu çalışanlarının örgütsel adalet algılarının örgütsel bağlılık ve iş tükenmişliğini ne kadar etkilediğini ortaya çıkarmaktır. Araştırma bulguları tüm örgütsel adalet boyutlarının (dağıtımsal, işlemsel, etkileşimsel) örgütsel bağlılık ve iş tükenmişliği üzerinde anlamlı bir etkiye sahip olduğunu göstermektedir.
Anahtar Kelimeler
Örgütsel Adalet Örgütsel Bağlılık Tükenmişlik Kamu Çalışanları Çanakkale
Kaynakça
- Adams, J.S. (1965). Inequity in Social Exchange, In L.Berkowitz (Ed.), Advances in Experimental Social Psychology, New York: Academic Press. 2: 267-299. Akyüz, B. (2014). Yönetimde Hizmetkâr Liderlik. Ankara: Gece Kitaplığı. Akyüz, B. Eşitti, B. (2015). Hizmet İşletmelerinde Örgütsel Bağlılığın İş Performansı ve İşten Ayrılma Niyeti Üzerindeki Etkisi: Çanakkale Örnekleminde Bir Araştırma. Bartın Üniversitesi İktisadi ve İdari Bilimler Fakültesi Dergisi, 6(11): 23-40. Allen, N. J., Meyer, J. P. (1996). Affective, Continuance and Normative Commitment to the Organization: An Examination of Construct Validity, Journal of Vocational Behavior, 49: 252-276. Arslan, R., Demirci, K. (2015). Örgütlerde Öğrenen Örgüt Kültürüne İlişkin Algıların Örgütsel Bağlılık Üzerine Etkisi ve Kamu Kurumunda Bir Uygulama, Dumlupınar Üniversitesi Sosyal Bilimler Dergisi, 43(43): 24-38. Atalay, C. G. (2015). Örgütsel Adalet, Örgütsel Davranışta Güncel Konular. Bursa: Özler, D.E, Ekin Yayınevi: 41-63. Bağcı, Z. (2013). Çalışanların Örgütsel Adalet Algılarının Örgütsel Bağlılıkları üzerindeki Etkisi: Tekstil Sektöründe Bir İnceleme. Uluslararası Yönetim İktisat ve İşletme Dergisi, 9 (19): 163-184. Bakan, İ. (2011). Örgütsel Stratejilerin Temeli Örgütsel Bağlılık Kavram, Kuram, Sebep ve Sonuçlar. Ankara: Gazi Kitabevi. Chuo, S. (2003). The Relationship Between Organizational Commitment and Burnout. Yayımlanmamış Doktora Tezi. Alliant International University, Los Angeles. Colquitt, J. A., Conlon, D. E., Wesson, M. J., Porter, C., ve Ng, K. Y. (2001). Justice at the Millennium: A Meta-Analytic Review of 25 Years of Organizational Justice Research. Journal of Applied Psychology, 86: 425-445. BA L I K, Ş EN GÜ L / İ ş S a ğ l ı ğ ı v e Gü v e n l i ğ i n d e Ö r g ü t s e l A d a l e t i n Ö r g ü t s e l… Sayfa | 124 Cüce, H., Güney, S. ve Tayfur, Ö. (2013). Örgütsel Adalet Algılarının Örgütsel Özdeşleşme Üzerindeki Etkisini Belirlemeye Yönelik Bir Araştırma. Hacettepe Üniversitesi İktisadi ve İdari Bilimler Fakültesi Dergisi, 31(1): 1-30. Cordes, C. L., ve Dougherty, T. W. (1993). A Review and an Integration of Research on Job Burnout. The Academy of Management Review, Vol:18(4): October, 621-656. Çapri, B. (2006). Tükenmişlik Ölçeğinin Türkçe Uyarlaması: Geçerlik ve Güvenirlik Çalışması. Mersin Üniversitesi Eğitim Fakültesi Dergisi, 2 (1): 62-77. Çetin, F., Basım, H. N. Aydoğan, O. (2011). Örgütsel Bağlılığın Tükenmişlik İle İlişkisi: Öğretmenler Üzerine Bir Araştırma, Selçuk Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü Dergisi, 25: 61-71. Dolgun, U. (ed.), (2015). Tükenmişlik Sendromu. Örgütsel Davranışta Güncel Konular. Bursa: Ekin Yayınevi. Duymuş, R. (2015). Örgütsel Adalet ve Tükenmişlik Arasındaki Etkileşimin Değerlendirilmesine Yönelik Bir Araştirma Eskişehir’de Bir Kamu Hastanesi Örneği. Yayınlanmamış Yükseklisans Tezi. Toros Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü, İşletme Anabilim Dalı. Eren, E. (2014). Örgütsel Davranış ve Yönetim Psikolojisi. İstanbul: Beta Yayıncılık. Folger, R., Cropanzano, R. (1998). Organizational Justice and Human Resource Management. Sage, Thousand Oaks, CA. Freundenberger, H. J. (1974). Staff Burn-out, Journal of Social Issues. 30(1): 159-165. Greenberg, J. (1987), A Taxonomy of Organizational Justice Theories, Academy of Management Review. 12: 9-22. Greenberg, J. (1990). Organizational Justice: Yesterday, Today and Tomorrow. Journal of Management, 16(2): 399-432. Güney, S. (2011). Örgütsel Davranış Ankara: Nobel Yayın. İşcan, Ö.F. ve Naktiyok, A. (2004). Çalışanların Örgütsel Bağdaşımlarının Belirleyicileri Olarak Örgütsel Bağlılık ve Örgütsel Adalet Algıları. Ankara Üniversitesi Siyasal Bilgiler Fakültesi Dergisi, 59(1): 181-201. Jusuf, S. (2007). Yetiştirme Yurtlarında ve Çocuk Yuvalarında Görev Yapan Personelin Tükenmişlik Düzeylerinin İncelenmesi. Yüksek Lisans Tezi, Ankara Üniversitesi Eğitim Bilimleri Enstitüsü, acikarsiv.ankara.edu.tr/browse/4531/5029.pdf, 17.11.2013. Karakiraz, A., Kutanis, R. Ö. (2015). Türkiye’de Tükenmişlik (Burnout) Yazınının Genel Görünümü, Türkiye’de Örgütsel Davranış Çalışmaları I. Ankara: Gazi Kitabevi. Konovsky, M., Folger R., Croponzano R. (1987). Relative Effects of Procedural and Distributive Justice on Employee Attitudes, Representtative Research in Social Psycholog. 17(1): 15-24. Kristensen, T. S., Borritz, M., Villadsen, E. ve Christensen, K. B. (2005), The Copenhagen Burnout Inventory: A New Tool for The Assessment of Burnout, Work and Stress. 19(3): 192-207. Lee, L., Allen, N. J., Meyer, J. P. ve Rhee, K. Y. (2001). The Three Component Model of Organizational Commitment: An Application to South Korea. Applied Psychology: An International Review. 50 (4): 596-614. Leiter, M. P. ve Maslach, J. (1988). The Impact of Interpersonal Environment on Burnout and Organizational Commitment, Journal of Organizational Behavior. 9: 297-308. Leow, K. L., Khong, K. W. (2009). Organizational Commitment: The Study of Organizational Justice and Leader Member Exchange (Lmx) Among Auditors in Malaysia. International Journal of Business and Information. 4(2): 161–198. Leventhal, G.S. (1980), What Should be Done with Equity Theory New Approaches to the Study of Fairness in Social Relationships, In K. Gergen, M. Greenberg R. Willis (eds.), Social Exchange: Advances in Theory and Research. pp. 27-55, New York: Plenum. Liu, H. (1996). Burnout and Organizational Commitment among Staff of Publicly Funded Substance Abuse Treatment Programs Yayımlanmamış Doktora Tezi. University of Maryland. College Park, Maryland. Martin, C. L., Bennett, N. (1996). The Role of Justice Judgments in Explaining the Relationship Between Job Satisfaction and Organizational Commitment, Group Organization Management. Vol. 21(1): 84-105. Maslach, C., Jackson, S, E. (1981). The Measurement of Experienced Burnout. Journal of Occupational Behavior. 2: 99-113. Maslach, C., W.B. Schaufeli, ve M. P. Leıter (2001). Job Burnout. Annual Review of Psychology, Volume.52: 397-422. Mcfarlin, D. B., Sweeney, P. D. (1992). Distributive and Procedural Justice as Predictors of Satisfaction with Personal and Organizational Outcomes. Academy of Management Journal. 35(3): 626–637. Meyer, J. P., Allen, N. J. (1984). Testing the ‘‘Side-Bet Theory’’ of Organizational Commitment: Some Methodological Considerations. Journal of Applied Psychology. 69: 372–378. Meyer, J. P. ve Allen, N. J. (1988). Links between Work Experiences and Organizational Commitment during the First Year of Employment: A Longitudinal Analysis. Journal of Occupational Psychology. 61 (3): 195-209. Meyer, J. P. ve Allen, N. J. (1991). A Three Component Conceptualization of Organizational Commitment. Human Resource Management Review. 1 (1): 61-89. Mete, M., Ünal, Ö. F., Akyüz, B., Kılıç, R. (2015). Psikolojik Şiddetin İşe Bağlı Tükenmişliğe Etkisi: Batman İlinde Öğretmenler Üzerine bir Araştırma. Süleyman Demirel Üniversitesi Vizyoner Dergisi, 6(12): 37-61. Niehoff, B.P., Moorman, R.H. (1993), Justice as Mediator of the Relationship between Methods of Monitoring and Organizational Citizenship Behavior. The Academy of Management Journal. 36, 3: 527-556. Özkalp, E., Kırel, Ç. (2013). Örgütsel Davranış. Bursa: Ekin Yayınevi. Pillai, R., Williams, E. S., Tan, J. J. (2001). Are the Scales Tipped in favor of Procedural or Distributive Justice: An Investigation of the U.S., India, Germany, and Hong Kong (China). The International Journal of Conflict Management, 12(4): 312–332. Pines, A., Keinan, G. (2005). Stress and Burnout: The Significant Difference, Personality and Individual Differences. 39: 625-635. A KS A RA Y Ü N İV E R S İ T E S İ İ İ B F D E RG İ S İ , Eylül, 2016, Cilt 8, Sayı 3 Sayfa | 125 Sağlam, A.Ç. (2011). Akademik Personelin Sosyo-Demografik Özelliklerinin Tükenmişlik Düzeyleri İle İlişkisi. Mustafa Kemal Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü Dergisi, Cilt: 8: 15: 407–420. Swailes, S. (2004). Commitment to Change: Profiles of Commitment and In-Role Performance, Personnel Review. 33(2): 187-204. Şeşen, Harun (2010). Adalet Algısının Tükenmişliğe Etkisi: İş Tatmininin Aracı Değişken Rolünün Yapısal Eşitlik Modeli İle Testi, Savunma Bilimleri Dergisi, 9(2): 67-90. Tan, Ö. ve Çetin, C. (2011). Performans Değerlendirme Sistemine İlişkin Örgütsel Adalet Algısının Sistemden Duyulan Memnuniyet Üzerindeki Etkisini Belirlemeye Yönelik Bir Araştırma. Öneri Dergisi, 9(35): 1-13. Tekin, Ö.A., Aydın, A., Özmen, M., ve Yaykaşlı, M. (2014). Tükenmişlik Sendromu ve Örgütsel Bağlılık: Su Ürünleri İşletmeleri Üzerinde Bir Araştırma. Dokuz Eylül Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü Dergisi, Cilt: 16(1): 135-158. Yürür, S. (2015). Türkiye’de Örgütsel Adalet Konusunda Yapılan Çalışmalara İlişkin Bir Derleme, Türkiye’de Örgütsel Davranış Çalışmaları I. Ankara: Gazi Kitabevi. 1-49.
Toplam 1 adet kaynakça vardır.
Ayrıntılar
| Birincil Dil | Türkçe |
|---|---|
| Konular | İşletme |
| Bölüm | Derleme Makale |
| Yazarlar | |
| Yayımlanma Tarihi | 20 Temmuz 2016 |
| Yayımlandığı Sayı | Yıl 2016Cilt: 8 Sayı: 3 |
