BibTex RIS Kaynak Göster

ÖRGÜTLERDE SESSİZLİK İKLİMİ, İŞGÖREN SESSİZLİĞİ VE ÖRGÜTSEL BAĞLILIK İLİŞKİSİNE YÖNELİK BİR ARAŞTIRMA

Yıl 2009, Cilt: 1 Sayı: 2, 111 - 126, 31.07.2009

Funda Ülker Pelin Kanten

Öz

Örgütsel sessizlik veya işgören sessizliği; örgütlerde karşılaşılan problemler veya konulara, işgörenlerin ortak ve kasıtlı olarak tepki vermemeleri durumu; ya da duygu ve düşüncelerini başkalarıyla paylaşmamaları olarak tanımlanmaktadır. Literatürde, örgütsel sessizlik konusunda yapılan çalışmalar çok yeni ve az sayıdadır. İşgörenlerin örgüt içindeki belirli konu ve sorunları bildikleri halde üstleriyle gerçekleri konuşamamaları, sessizlik konusunu araştırmaya değer kılmaktadır. Örgütlerde sessizlik ikliminin ortaya çıkışı, işgörenlerin düşüncelerini açıkça ortaya koymalarının etkisiz ve tehlikeli olacağı inancına sahip olmaları ile başlamaktadır. Bununla birlikte, işgörenlerin örgüte olan duygusal bağlılıklarının örgütün iklimi ve ortamından etkileneceği genel olarak kabul edilmektedir. Bu araştırma, sessizlik iklimi, işgören sessizliği ve örgütsel bağlılık arasındaki ilişkinin incelenmesini amaçlamaktadır. Bu doğrultuda gıda ve makine üreticisi iki işletmede çalışan işgörenlerden anket yöntemiyle elde edilen veriler, faktör analizi, korelasyon analizi ve regresyon analizi vasıtasıyla değerlendirilmiştir. Araştırma sonucunda, sessizlik iklimi, işgören sessizliği ve duygusal bağlılık arasında anlamlı ilişkiler bulunduğu kabul edilmiştir.

Anahtar Kelimeler

Sessizlik İklimi İşgören Sessizliği Örgütsel Bağlılık

Kaynakça

  • BLATT, R.; CHRISTIANSON, M. K.; SUTCLIFFE, M. K. ve ROSENTHAL, M. M. (2006). A Sensemaking Lens On Reliability, Journal of Organizational Behaviour, 27, (s:897-917).
  • BLENKINSOPP, J. ve EDWARDS, M. S. (2008). On Not Blowing The Whistle: Quiescent Silence As An Emotion Episode, Emotions, Ethics and Decision-Making Research on Emotion in Organizations, 4, (s:181-206).
  • BOWEN, F. ve BLACKMON, K. (2003). Spirals of Silence: The Dynamic Effects of Diversity on Organizational Voice, Journal of Management Studies, 40(6), (s:1393-1417).
  • BOYLU, Y.; PELİT, E. ve GÜÇER, E. (2007). Akademisyenlerin Örgütsel Bağlılık Düzeyleri Üzerine Bir Araştırma, Finans Politik & Ekonomik Yorumlar, 44(511), (s:55-74).
  • BREEN, V.; FETZER, R.; HOWARD, L. ve PREZIOSI, R. (2005). Consensus Problem-Solving Increases Perceived Communication Openness In Organizations, Employee Responsibilities and Rights Journal, 17(4), (s:215-229).
  • ÇAKICI, A. (2007). Örgütlerde Sessizlik: Sessizliğin Teorik Temelleri ve Dinamikleri, Ç.Ü. Sosyal Bilimler Enstitüsü Dergisi, 16(1), (s:145-162).
  • ÇAKICI, A. (2008). Örgütlerde Sessiz Kalınan Konular, Sessizliğin Nedenleri ve Algılanan Sonuçları Üzerine Bir Araştırma, Ç.Ü. Sosyal Bilimler Enstitüsü Dergisi, 17(1), (s:117-134).
  • DOĞAN, S. ve KILIÇ, S. (2007). Örgütsel Bağlılığın Sağlanmasında Personel Güçlendirmenin Yeri ve Önemi, Erciyes Üniversitesi İktisadi ve İdari Bilimler Fakültesi Dergisi, 29, (s:37-61).
  • EHTİYAR, R. ve YANARDAĞ, M. (2008). Organizational Silence: A Survey On Employees Working In A Chain Hotel, Tourism and Hospitality Management, 14(1), (s:51-68).
  • GRANT, A. M; PARKER, S. ve COLLINS, C. (2009). Getting Credit For Proactive Behavior: Supervisor Reactions Depend On What You Value And How You Feel, Personnel Psychology, 62, (s:31-55).
  • GÜRBÜZ, S. (2006). Örgütsel Vatandaşlık Davranışı İle Duygusal Bağlılık Arasındaki İlişkilerin Belirlenmesine Yönelik Bir Araştırma, Ekonomik ve Sosyal Araştırmalar Dergisi, 3(1), (s:48-75).
  • HENRIKSEN, K. ve DAYTON, E. (2006). Organizational Silence and Hidden Threats to Patient Safety, Health Services Research, 41(4), (s:1539-1554).
  • KANTEN, P. ve KANTEN, S. (2009). Yöneticilerin Kariyer İlerleme Arzusu İle Örgütsel Bağlılık Düzeylerinin Akıl Hocalığı Eğilimlerine Etkisi, 8. Anadolu İşletmecilik Kongresi Bildiriler Kitabı, Celal Bayar Üniversitesi Yayınları, (s:112-119).
  • MCGOWAN, R. A. (2002). Organizational Discourses: Sounds of Silence, Schulich School of Business York University Toronto, Ontario.
  • METZ, I. ve SIMON, A. (2008). A Focus On Gender Similarities In Work Experiences In Senior Management, Equal Opportunities International, 27(5), (s:433-454).
  • MILLIKEN, F. J.; MORRISON, E. W. ve HEWLIN, P.F. (2003). An Exploratory Study of Employee Silence:Issues that Employees Don‟t Communicate Upward and Why, Journal of Management Studies, 40(6), (s:1453-1476).
  • MORRISON, E. W. ve MILLIKEN, F. J. (2000). Organizational Silence: A Barrier To Change And Development In A Pluralistic World, Academy of Management Review, 25(4), (s:706-725).
  • NIKOLAOU, I.; VAKOLA, M. ve BOURANTAS, D. (2008). Who Speaks Up At Work? Dispositional Influences On Employees‟ Voice Behavior, Personnel Review. 37(6), (s:666-679).
  • Overcoming Organizational Silence: Leveraging Polyphony as a Means for Positive http://www.midwestacademy.org/Proceedings/ 18.05.2009 Change (2004)
  • PINDER, C.C. ve HARLOS, K. P. (2001). Employee Silence:Quiescence And Acquiescence As Responses To Perceived Injustice, Human Resource Management, 20, (s:331-369).
  • SLADE, M. R. (2008). The Adaptive Nature of Organizational Silence: A Cybernetic Exploration of the Hidden Factory, The Faculty of The Graduate School of Education and Human Development of The George Washington University.
  • TANGIRALA, S. ve RAMANUJAM, R. (2009). Employee Silence On Critical Work Issues: The Cross Level Effects Of Procedural Justice Climate, Personnel Psychology, 61, (s:37-68).
  • VAKOLA, M. ve BOURANTAS, D. (2005). Antecedents And Consequences Of Organisational Silence: An Empirical Investigation, Employee Relations, 27(5), (s:441-458).

Yıl 2009, Cilt: 1 Sayı: 2, 111 - 126, 31.07.2009

Funda Ülker Pelin Kanten

Öz

Organizational silence or employee silence is defined as the employees’ collective and intended choice not to respond about problems or issues facing an organization or to withhold their opinions and concerns about organizational problems. So far, experimental studies that have been done about organizational silence are limited and rather premature. The fact that employees know about certain organizational issues and problems, however, opt not to speak with their superiors makes silence a worthwhile subject to research. The primary reason of a “climate of organizational silence” would be the belief that speaking up will be ineffective and dangerous for the individual who speaks up. At the same time, it is commonly accepted that affective commitment of employees will be affected by the organizational climate. This research aims to investigate the relationship among silence climate, employee silence and organizational commitment. In this context, the data provided from a group of employees in two enterprises in which operate food and machine field are analyzed via factor analysis, correlation analysis and regression analysis. The result shows that there is a significant connection among silence climate, employee silence and affective commitment.

Anahtar Kelimeler

Silence Climate Employee Silence Organizational Commitment

Kaynakça

  • BLATT, R.; CHRISTIANSON, M. K.; SUTCLIFFE, M. K. ve ROSENTHAL, M. M. (2006). A Sensemaking Lens On Reliability, Journal of Organizational Behaviour, 27, (s:897-917).
  • BLENKINSOPP, J. ve EDWARDS, M. S. (2008). On Not Blowing The Whistle: Quiescent Silence As An Emotion Episode, Emotions, Ethics and Decision-Making Research on Emotion in Organizations, 4, (s:181-206).
  • BOWEN, F. ve BLACKMON, K. (2003). Spirals of Silence: The Dynamic Effects of Diversity on Organizational Voice, Journal of Management Studies, 40(6), (s:1393-1417).
  • BOYLU, Y.; PELİT, E. ve GÜÇER, E. (2007). Akademisyenlerin Örgütsel Bağlılık Düzeyleri Üzerine Bir Araştırma, Finans Politik & Ekonomik Yorumlar, 44(511), (s:55-74).
  • BREEN, V.; FETZER, R.; HOWARD, L. ve PREZIOSI, R. (2005). Consensus Problem-Solving Increases Perceived Communication Openness In Organizations, Employee Responsibilities and Rights Journal, 17(4), (s:215-229).
  • ÇAKICI, A. (2007). Örgütlerde Sessizlik: Sessizliğin Teorik Temelleri ve Dinamikleri, Ç.Ü. Sosyal Bilimler Enstitüsü Dergisi, 16(1), (s:145-162).
  • ÇAKICI, A. (2008). Örgütlerde Sessiz Kalınan Konular, Sessizliğin Nedenleri ve Algılanan Sonuçları Üzerine Bir Araştırma, Ç.Ü. Sosyal Bilimler Enstitüsü Dergisi, 17(1), (s:117-134).
  • DOĞAN, S. ve KILIÇ, S. (2007). Örgütsel Bağlılığın Sağlanmasında Personel Güçlendirmenin Yeri ve Önemi, Erciyes Üniversitesi İktisadi ve İdari Bilimler Fakültesi Dergisi, 29, (s:37-61).
  • EHTİYAR, R. ve YANARDAĞ, M. (2008). Organizational Silence: A Survey On Employees Working In A Chain Hotel, Tourism and Hospitality Management, 14(1), (s:51-68).
  • GRANT, A. M; PARKER, S. ve COLLINS, C. (2009). Getting Credit For Proactive Behavior: Supervisor Reactions Depend On What You Value And How You Feel, Personnel Psychology, 62, (s:31-55).
  • GÜRBÜZ, S. (2006). Örgütsel Vatandaşlık Davranışı İle Duygusal Bağlılık Arasındaki İlişkilerin Belirlenmesine Yönelik Bir Araştırma, Ekonomik ve Sosyal Araştırmalar Dergisi, 3(1), (s:48-75).
  • HENRIKSEN, K. ve DAYTON, E. (2006). Organizational Silence and Hidden Threats to Patient Safety, Health Services Research, 41(4), (s:1539-1554).
  • KANTEN, P. ve KANTEN, S. (2009). Yöneticilerin Kariyer İlerleme Arzusu İle Örgütsel Bağlılık Düzeylerinin Akıl Hocalığı Eğilimlerine Etkisi, 8. Anadolu İşletmecilik Kongresi Bildiriler Kitabı, Celal Bayar Üniversitesi Yayınları, (s:112-119).
  • MCGOWAN, R. A. (2002). Organizational Discourses: Sounds of Silence, Schulich School of Business York University Toronto, Ontario.
  • METZ, I. ve SIMON, A. (2008). A Focus On Gender Similarities In Work Experiences In Senior Management, Equal Opportunities International, 27(5), (s:433-454).
  • MILLIKEN, F. J.; MORRISON, E. W. ve HEWLIN, P.F. (2003). An Exploratory Study of Employee Silence:Issues that Employees Don‟t Communicate Upward and Why, Journal of Management Studies, 40(6), (s:1453-1476).
  • MORRISON, E. W. ve MILLIKEN, F. J. (2000). Organizational Silence: A Barrier To Change And Development In A Pluralistic World, Academy of Management Review, 25(4), (s:706-725).
  • NIKOLAOU, I.; VAKOLA, M. ve BOURANTAS, D. (2008). Who Speaks Up At Work? Dispositional Influences On Employees‟ Voice Behavior, Personnel Review. 37(6), (s:666-679).
  • Overcoming Organizational Silence: Leveraging Polyphony as a Means for Positive http://www.midwestacademy.org/Proceedings/ 18.05.2009 Change (2004)
  • PINDER, C.C. ve HARLOS, K. P. (2001). Employee Silence:Quiescence And Acquiescence As Responses To Perceived Injustice, Human Resource Management, 20, (s:331-369).
  • SLADE, M. R. (2008). The Adaptive Nature of Organizational Silence: A Cybernetic Exploration of the Hidden Factory, The Faculty of The Graduate School of Education and Human Development of The George Washington University.
  • TANGIRALA, S. ve RAMANUJAM, R. (2009). Employee Silence On Critical Work Issues: The Cross Level Effects Of Procedural Justice Climate, Personnel Psychology, 61, (s:37-68).
  • VAKOLA, M. ve BOURANTAS, D. (2005). Antecedents And Consequences Of Organisational Silence: An Empirical Investigation, Employee Relations, 27(5), (s:441-458).
Toplam 23 adet kaynakça vardır.

Ayrıntılar

Diğer ID JA44BV37DS
Bölüm Derleme Makale
Yazarlar

Funda Ülker

Pelin Kanten

Yayımlanma Tarihi 31 Temmuz 2009
Yayımlandığı Sayı Yıl 2009Cilt: 1 Sayı: 2

Kaynak Göster

APA Ülker, F., & Kanten, P. (2009). ÖRGÜTLERDE SESSİZLİK İKLİMİ, İŞGÖREN SESSİZLİĞİ VE ÖRGÜTSEL BAĞLILIK İLİŞKİSİNE YÖNELİK BİR ARAŞTIRMA. Aksaray Üniversitesi İktisadi Ve İdari Bilimler Fakültesi Dergisi, 1(2), 111-126.
 Kapak Resmi İndir