Öz
Türkiye’de ilk örneklerine 19. yüzyılda rastlanmasına rağmen, yerel basın, nitelik ve işlevleri bakımından sü-
rekli tartışma konusu olmuştur. 1860’lardan itibaren resmî olarak çıkartılan yerel gazeteler, Meşrutiyet’in ila-
nından Cumhuriyet sonrası döneme kadar büyük ölçüde devlet desteğiyle ayakta kalabilmiştir. Yerel basının
gelişimi, çok partili dönemle birlikte inişli çıkışlı bir seyir izlemiştir. 1980 sonrası ekonomide liberalleşme, yerel
basında güçlü örneklerin ortaya çıkmasını sağlasa da, resmî ilanlarla ayakta kalabilen gazetelerin sayısı halen
oldukça fazladır. Bu çalışmada, Aksaray basınının da benzer sorunlarla karşı karşıya bulunduğu düşüncesin-
den hareket edilerek, bu sorunların yerel gazetecilerin gözünden tespit edilmesi amaçlanmıştır. Veriler, yarı
yapılandırılmış görüşmelerden elde edilmiş ve betimleyici analiz uygulanmıştır. Buna göre Aksaray basınının
en önemli sorunu yetişmiş eleman eksikliğidir. İlan ve reklâm gelirlerinin yanında, çıkar ilişkileri, sansür ve
otosansür nedeniyle gazeteler işlevini tam olarak yerine getirememektedir. Çıkar kavgaları nedeniyle gazete-
ciliğin temel görev ve sorumluluklarından uzaklaşan yayın anlayışı, etik sorunları beraberinde getirmektedir.
İnternetin yerel gazeteler için sunduğu fırsatlar ise ancak sınırlı biçimde değerlendirilebilmektedir.
Anahtar Kelimeler
Kaynakça
- Acar, C. (20 Temmuz 2017). Aksaray Medyası Konulu Görüşme, Aksaray, saat: 13.00.
- Altun, A. (2005). Yerel Medya Çalışanlarının Eğitim İhtiyacı ve Yerel Medya Enstitüsü. İletişim Araştır- maları, 3(1-2), 75-104.
- Arslan, E., ve Arslan, B. (2009). Türkiye’de Yerel Ga- zete Yöneticilerinin Meslek Etiği Algısı. Selçuk İleti- şim, 9(2), 174-204.
- Ayhan, B., ve Demirsoy, A. (2005). 1960’tan Günü- müze Konya’da Yerel Gazetecilik. Selçuk Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü Dergisi(14), 131-155.
- Balcı, Ş., ve Çavuş, S. (2011). Yerel Okuyucu Zih- ninde Yerel Gazetenin Güvenilirlik Düzeyi: “Konya Araştırması”. C. Arabacı, ve A. Selçuk içinde, Konya Kitabı. Konya: KTO Yayınları.
- Bekiroğlu, O., ve Bal, E. (2006). Sanal Alemin Yerel Aktörleri: Konya Yerel Basını Üzerine Bir Analiz. Selçuk İletişim, 4(2), 71-85.
- Büyükbaykal, G. N. (2005). Türkiye’deki Yerel Ba- sının İşlevi ve Önemi. İstanbul Üniversitesi İletişim Fakültesi Dergisi(23), 83-88.
- Çavuş, S. (2011). Yerel Medya ve Etik (Konya Örneği). C. Arabacı, A. Selçuk,Dü) içinde, Konya Kitabı XIII: Konya Medyası (s. 541- 560). Konya: KTO Yayınları.
- Erdoğan, İ. (2007). Pozitivist Metodoloji (2. b.). Ankara: Erk Yayınları.
- Gezgin, S. (1998). Yerel Basın ve Değerlendirme Ölçütleri. İstanbul Üniversitesi İletişim Fakültesi Dergi- si(7), 5-14.
- Gezgin, S. (2007). Türkiye’de Yerel Basın. S. Gezgin (Dü.) içinde, Türkiye’de Yerel Basın (s. 177-196). İstanbul: İstanbul Üniversitesi İletişim Fakültesi Yayınları.
- Girgin, A. (1997). Türkiye’deki Yerel Basının Gelişmesi. İstanbul: Türkiye Gazeteciler Cemiyeti Yayınları.
- Girgin, A. (2007). Türkiye’de Yerel Basın ve Resmi İlan. S. Gezgin (Dü.) içinde, Türkiye’de Yerel Basın (s. 243-260). İstanbul: İstanbul Üniversitesi İletişim Fakültesi Yayınları.
- Gül, M. F. (09.10.2017). Aksaray Basın Tarihi Konulu Görüşme, Aksaray, saat: 12.00.
- Güreli, N. (2007). Yerel Basının İşlevi ve Demokrasilerde Önemi. S. Gezgin (Dü.) içinde, Türkiye’de Yerel Basın (s. 171-176). İstanbul: İstanbul Üniversitesi İletişim Fakültesi Yayınları.
- Karasar, N. (2010). Bilimsel Araştırma Yöntemi (21. b.). Ankara: Nobel Yayın Dağıtım.
- Kocabaşoğlu, U. (1991). Tuna Vilayet Gazetesi. Os- manlı Tarihi Araştırma ve Uygulama Merkezi Dergisi(2), 141-149.
- Koloğlu, O. (2006). Osmanlı’dan 21. Yüzyıla Basın Ta- rihi. İstanbul: Pozitif Yayınları.
- Kurtbaş, İ., Doğan, A., ve Göker, G. (2009). Yerel Medya Sorunsalları ve Sektör Çalışanlarının Sorun- lara Bakışları «Elazığ İli Örneği» . Erciyes Üniversitesi İletişim Fakültesi Dergisi Akademia, 1(2), 20-41.
- Marshall, G. (2009). Sosyoloji Sözlüğü. (O. Akınhay, & D. Kömürcü, Çev.) Ankara: Bilim ve Sanat Yayınları.
- Özcan, A. (2013). Yerel Basında Yeni Medya Uygulamaları. XVIII. Türkiye’de İnternet Konferansı (s. 29- 33). İstanbul: İstanbul Üniversitesi.
- Şeker, M. (2007). Yerel Gazeteler. Konya: Tablet Yayınları.
- Tokmakçıoğlu, E. (2011). Türk Basın Tarihi. Ankara: İsim Yayınları.
- Topuz, H. (2015). II. Mahmut’tan Holdinglere Türk Ba- sın Tarihi (6. b.). İstanbul: Remzi Kitabevi.
- Yaşın, C. (2009). Türkiye’de Yerel Basının Yapısal Özellikleri ve Üretim Koşulları. İletişim Kuram ve Araştırma Dergisi(28), 115-151.
- Yılmaz, N. (2009). Yerel Basının Etik Sorunları. İstan- bul Üniversitesi İletişim Fakültesi Dergisi(36), 131-143.
- Yüksel, E., ve Gürcan, H. İ. (2005). Haber Toplama ve Yazma. Konya: Tablet Kitabevi.
- http://www.tuik.gov.tr/PreHaberBultenleri. do?id=24673 -
Öz
Although the first examples were seen in the 19th century in Turkey, the local press has been a constant qu-
estion of debate in terms of its quality and function. The local press, whose first examples official, were able
to survive with the support of power from the Constitution to the Republic. In the following years, the deve-
lopment of the local press has followed a bumpy course with the beginning of multi-party period. Although
post-1980 liberalization in the economy has provided to emergence strong examples at the local press, the num-
ber of newspapers that can survive with official announcements is quite high. This undoubtedly brings many
problems. In this study, by moving from the idea that the press faces similar problems in Aksaray, interviews
were carried out with local journalists in order to identify these problems. Data were obtained from semi-stru-
ctured interviews. Accordingly, the most important problem of the Aksaray press is the lack of trained staff.
In addition to advertising and advertising revenues, newspapers do not fulfill their functions due to interest
relations, censorship and self-censorship. Con icts of interest, detracts journalists from the basic duties and
responsibilities and result in ethical problems The opportunities offered by the Internet to the local newspaper
can be evaluated in a limited manner.
Anahtar Kelimeler
Kaynakça
- Acar, C. (20 Temmuz 2017). Aksaray Medyası Konulu Görüşme, Aksaray, saat: 13.00.
- Altun, A. (2005). Yerel Medya Çalışanlarının Eğitim İhtiyacı ve Yerel Medya Enstitüsü. İletişim Araştır- maları, 3(1-2), 75-104.
- Arslan, E., ve Arslan, B. (2009). Türkiye’de Yerel Ga- zete Yöneticilerinin Meslek Etiği Algısı. Selçuk İleti- şim, 9(2), 174-204.
- Ayhan, B., ve Demirsoy, A. (2005). 1960’tan Günü- müze Konya’da Yerel Gazetecilik. Selçuk Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü Dergisi(14), 131-155.
- Balcı, Ş., ve Çavuş, S. (2011). Yerel Okuyucu Zih- ninde Yerel Gazetenin Güvenilirlik Düzeyi: “Konya Araştırması”. C. Arabacı, ve A. Selçuk içinde, Konya Kitabı. Konya: KTO Yayınları.
- Bekiroğlu, O., ve Bal, E. (2006). Sanal Alemin Yerel Aktörleri: Konya Yerel Basını Üzerine Bir Analiz. Selçuk İletişim, 4(2), 71-85.
- Büyükbaykal, G. N. (2005). Türkiye’deki Yerel Ba- sının İşlevi ve Önemi. İstanbul Üniversitesi İletişim Fakültesi Dergisi(23), 83-88.
- Çavuş, S. (2011). Yerel Medya ve Etik (Konya Örneği). C. Arabacı, A. Selçuk,Dü) içinde, Konya Kitabı XIII: Konya Medyası (s. 541- 560). Konya: KTO Yayınları.
- Erdoğan, İ. (2007). Pozitivist Metodoloji (2. b.). Ankara: Erk Yayınları.
- Gezgin, S. (1998). Yerel Basın ve Değerlendirme Ölçütleri. İstanbul Üniversitesi İletişim Fakültesi Dergi- si(7), 5-14.
- Gezgin, S. (2007). Türkiye’de Yerel Basın. S. Gezgin (Dü.) içinde, Türkiye’de Yerel Basın (s. 177-196). İstanbul: İstanbul Üniversitesi İletişim Fakültesi Yayınları.
- Girgin, A. (1997). Türkiye’deki Yerel Basının Gelişmesi. İstanbul: Türkiye Gazeteciler Cemiyeti Yayınları.
- Girgin, A. (2007). Türkiye’de Yerel Basın ve Resmi İlan. S. Gezgin (Dü.) içinde, Türkiye’de Yerel Basın (s. 243-260). İstanbul: İstanbul Üniversitesi İletişim Fakültesi Yayınları.
- Gül, M. F. (09.10.2017). Aksaray Basın Tarihi Konulu Görüşme, Aksaray, saat: 12.00.
- Güreli, N. (2007). Yerel Basının İşlevi ve Demokrasilerde Önemi. S. Gezgin (Dü.) içinde, Türkiye’de Yerel Basın (s. 171-176). İstanbul: İstanbul Üniversitesi İletişim Fakültesi Yayınları.
- Karasar, N. (2010). Bilimsel Araştırma Yöntemi (21. b.). Ankara: Nobel Yayın Dağıtım.
- Kocabaşoğlu, U. (1991). Tuna Vilayet Gazetesi. Os- manlı Tarihi Araştırma ve Uygulama Merkezi Dergisi(2), 141-149.
- Koloğlu, O. (2006). Osmanlı’dan 21. Yüzyıla Basın Ta- rihi. İstanbul: Pozitif Yayınları.
- Kurtbaş, İ., Doğan, A., ve Göker, G. (2009). Yerel Medya Sorunsalları ve Sektör Çalışanlarının Sorun- lara Bakışları «Elazığ İli Örneği» . Erciyes Üniversitesi İletişim Fakültesi Dergisi Akademia, 1(2), 20-41.
- Marshall, G. (2009). Sosyoloji Sözlüğü. (O. Akınhay, & D. Kömürcü, Çev.) Ankara: Bilim ve Sanat Yayınları.
- Özcan, A. (2013). Yerel Basında Yeni Medya Uygulamaları. XVIII. Türkiye’de İnternet Konferansı (s. 29- 33). İstanbul: İstanbul Üniversitesi.
- Şeker, M. (2007). Yerel Gazeteler. Konya: Tablet Yayınları.
- Tokmakçıoğlu, E. (2011). Türk Basın Tarihi. Ankara: İsim Yayınları.
- Topuz, H. (2015). II. Mahmut’tan Holdinglere Türk Ba- sın Tarihi (6. b.). İstanbul: Remzi Kitabevi.
- Yaşın, C. (2009). Türkiye’de Yerel Basının Yapısal Özellikleri ve Üretim Koşulları. İletişim Kuram ve Araştırma Dergisi(28), 115-151.
- Yılmaz, N. (2009). Yerel Basının Etik Sorunları. İstan- bul Üniversitesi İletişim Fakültesi Dergisi(36), 131-143.
- Yüksel, E., ve Gürcan, H. İ. (2005). Haber Toplama ve Yazma. Konya: Tablet Kitabevi.
- http://www.tuik.gov.tr/PreHaberBultenleri. do?id=24673 -
Ayrıntılar
| Birincil Dil | Türkçe |
|---|---|
| Konular | İşletme |
| Bölüm | Derleme Makale |
| Yazarlar | |
| Yayımlanma Tarihi | 30 Kasım 2017 |
| Yayımlandığı Sayı | Yıl 2017Cilt: 9 Sayı: 4 |
