The aim of this study is to research the concept of organizational shame, which takes attention to the scarcity of studies, and to research how employees experience the sense of organizational shame and how shame management occurs in these situations. Within the scope of the study, firstly, a detailed literature research about organizational shame was reviewed and the structure and elements of organizational shame were tried to be revealed. Then, the Turkish version of the shame management scale was performed. In the methodology part, with this scale, data were obtained from a sample of 808 people on a voluntary basis across the country. According to the data obtained from the valid and reliable scale, the shame acknowledgement is at a medium level and the shame displacement is at a low level. It is also examined whether shame management differs according to demographic characteristics. For experience of shame acknowledgement; significant results showed that, women experience higher than men, public employees experience higher than private sector employees, and with less working time experience higher than who have more. On the other hand shame displacement results showed that public employees have lover averages than private sector employees. It was observed that shame displacement decreased as the level of education increased. Similarly, it has been observed that the total working time may decrease as well.
Bu çalışmanın amacı üzerine yapılan çalışmaların azlığı dikkat çeken örgütsel utanç kavramı hakkında araştırma yapmak ve çalışanların örgütsel utanç duygusunu nasıl yaşadıkları ve bu durumlarda utanç yönetiminin nasıl gerçekleştiğini araştırmaktır. Çalışma kapsamında öncelikle örgütsel utanç ile ilgili ayrıntılı literatür araştırması yapılarak örgütsel utancın yapısı ve unsurları ortaya konmaya çalışılmıştır. Ardından utanç yönetimi ölçeğinin Türkçe uyarlaması gerçekleştirilmiştir. Araştırma kısmında ise bu ölçek ile ülke genelinden gönüllülük esasına göre 808 kişilik örneklemden veriler elde edilmiştir. Geçerli ve güvenilir olarak ulaşılan ölçekten elde edilen verilere göre utancın kabulü orta düzeyde, utançtan kaçınma güdüsü ise düşük düzeydedir. Utanç yönetiminin demografik özelliklere göre farklılaşıp farklılaşmadığı da incelenmiş ve elde edilen anlamlı istatistiki sonuçlara göre kadınların erkeklerden, kamu çalışanlarının özel sektör çalışanlarından ve çalışma süresi az olanların çok olanlardan daha yüksek utanç kabulü yaşadıkları belirlenmiştir. Utançtan kaçınma güdüsü için ise kamu çalışanları özel sektör çalışanlarından daha düşük ortalamaya sahipken daha düşük yaştaki katılımcıların ortalamaları daha yüksektir. Eğitim düzeyi arttıkça utançtan kaçınma güdüsünün azaldığı benzer şekilde toplam çalışma süresi arttıkça da azalabileceği gözlemlenmiştir.
Primary Language | Turkish |
---|---|
Subjects | Business Administration |
Journal Section | Research Article |
Authors | |
Publication Date | September 30, 2020 |
Published in Issue | Year 2020Volume: 12 Issue: 3 |