Araştırma Makalesi
BibTex RIS Kaynak Göster

The Effect of Corporate Social Responsibility and Innovation Performance on Organizational Commitment

Yıl 2018, Cilt: 21 Sayı: 2, 393 - 406, 30.11.2018

Serap Kalfaoğlu Rıfat İraz Gazi Kurnaz

https://doi.org/10.29249/selcuksbmyd.444764
Cited By: 3

Öz

The purpose of this
research is to determine the effects of corporate social responsibility and
innovation performance perception on organizational commitment. In line with
this aim, a total of 224 employees of two agricultural drug producers and
sellers operating in Konya province were surveyed. In order to determine the
level of CSR perception, “CSR Scale” was used by receiving Bıcakcı (2009)'s
doctoral dissertation, for inovation performance of the organizations
“Inovation Performance Scale” was used by receiving Kul (2010)’s master
dissertation and for the level of employees' perception on organizational commitment
“Organizational Scale” was used by receiving Dağcı (2017)’s master
dissertation. When the data were analyzed by using SPSS program, validity and
reliability analyzes for all scales were performed and also, correlation and
regression analyzes were performed to measure the relationship and effect level
between variables. As a result of the research, it has been seen that CSR and
innovation performance have an effect on organizational commitment.

Anahtar Kelimeler

Corporate Social Responsibility (CSR) Inovation Performance Organizational Commitment

Kaynakça

  • Allen, N.J. ve Meyer, J.P. (2011). The Measurement and Antecedents of Affective, Continuance and Normative Commitment to the Organization. Journal of Occupational Psychology, 63(1): 1-18.
  • Alzahawi, S. (2016). Psychology of Corporate Social Responsibility: The Relationship Between Perceived CSR and Employee Attitudes, Behavior, and Happiness. Yüksek Lisans Tezi. MSc. Human Resource Management.
  • Atakan-Duman, Ş., Paşamehmetoğlu, A. ve Poyraz, A. B. (2013). Örgütsel Kimlik Algısı, Örgütsel Bağlılık ve Örgütsel Vatandaşlık Davranışı Arasındaki İlişkinin Belirlenmesine Yönelik Bir Araştırma. Journal of Business Economics and Political Science, 2 (4): 75-89.
  • Aydın, K. (2016). Elektronik İnsan Kaynakları Yönetimi Uygulamaları ve İnovasyon Performansı. Yüksek Lisans Tezi. Bahçeşehir Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü.
  • Başer, B.C., Yılmaz, A., ve İyiler Z. (2013). Kümeler İçin İnovasyon ve AR-GE Yönetimi Kılavuzu. T.C. Ekonomi Bakanlığı İhracat Müdürlüğü ss. 1-42.
  • Bıçakçı, A. B. (2009). BM Küresel Sorumluluk Anlaşması Bağlamında Kurum İçi Halkla İlişkilerde Mükemmellik ve Çalışanların Kurumsal Sosyal Sorumluluk Algısı. Doktora Tezi. Anadolu Üniversitesi, Sosyal Bilimler Enstitüsü.
  • Calantone, J. R., Çavuşlugil, S. T. ve Zhao, Y. (2002). Learning Orientation, Firm Innovation Capability, and Firm Performance. Industrial Marketing Management, 31: 515– 524.
  • Carroll, A.B. (1998) The Four Faces of Corporate Citizenship. Business and Society Review, 101: 1-7.
  • Carroll, A.B. (1991). The Pyramid of Corporate Social Responsibility: Toward the Moral Management of Organizational Stakeholder. Business Horizons, 34: 39-48.
  • Chai, J. W., Chang, P. F., Wang, Z. H. ve Brew, Y. (2015) The Public Perception of Corporate Social Responsibility and Its Effects on Customer Behaviour in China. American Journal of Industrial and Business Management, 5: 611-621.
  • D’Aprile, G. ve Talo, C. (2015). How Corporate Social Responsibility Influences Organizational Commitment: a Psychosocial Process Mediated by Organizational Sense of Community. Employ Respons Rights J, 27: 241–269.
  • Dağcı, O. (2017). Havacılık Sektöründe Örgütsel Bağlılık, İş Tatmini ve Örgütsel Vatandaşlık Davranışı: Hava Aracı Bakım Teknisyenleri Üzerine Bir Araştırma. Yüksek Lisans Tezi. Türk Hava Kurumu Üniversitesi, Sosyal Bilimler Enstitüsü.
  • El-Kassar, A., Messarra, L. C. ve El-Khalil, R. (2017). Csr, Organızatıonal Identıfıcatıon, Normatıve Commıtment, And The Moderatıng Effect Of The Importance Of Csr. Journal of Developing Areas, 51 (3): 409-424.
  • Erdogan, V. ve Yildirim, A. (2017). Healthcare professionals’ exposure to mobbing behaviors and relation of mobbing with job satisfaction and organizational commitment. Procedia Computer Science, 931-938.
  • Erkman, T. ve Şahinoğlu, F. (2012). Kurumsal Sosyal Sorumluluk Faaliyetlerine İlişkin Çalışan Algıları ile Örgütsel Bağlılığın Hizmet Sektöründe İncelenmesi. Marmara Üniversitesi İ.İ.B. Dergisi, 33 (2): 267-294.
  • Esmaeelinezhad, O., Singaravelloo, K. ve Boerhannoeddin, A. (2015). Linkage Between Perceived Corporate Social Responsibility and Employee Engagement: Mediation Effect of Organizational Identification. International Journal of Human Resource Studies, 5(3): 174-190.
  • Fieseler, C. (2011). On the corporate social responsibility perceptions of equity analysts. Business Ethics: A European Review, 20 (2): 131-147.
  • Freeman, R E. (2004). The Stakeholder Approach Revisited. in: Zeitschrift für Wirtschafts- und Unternehmensethik, Jg. 5, Heft 3, 228-241.
  • Freeman, R. E. (1994). The politics of stakeholder theory, Business Ethics Quarterly, 4 (4): 409-421.
  • Hagedoorn J. ve Cloodt M. (2003). Measuring innovative performance: Is there an Advantage in Using Multiple İndicators? Research Policy, 32 (8): 1365–1378.
  • Hajek P. ve Henriques R. (2017) Modelling innovation performance of Europeanregions using multi-output neural networks. Plos ONE 12(10): e0185755.
  • Halme, M. ve Laurila, J. (2009). Philanthropy, Integration or Innovation? Exploring the Financial and Societal Outcomes of Different Types of Corporate Responsibility. Journal of Business Ethics, 84: 325–339.
  • Hofman, P. S. ve Newman, A. (2014). The impact of perceived corporate social responsibility on organizational commitment and the moderating role of collectivism and masculinity: evidence from China. The International Journal of Human Resource Management, 25 (5):631-652.
  • İraz, R., Abul, A. ve Kurnaz, G. (2017). Çalışanların Kurumsal Sosyal Sorumluluk Algısının Yenilikçilik Performansı İle İlişkisi: Konya’da Tekstil İşletmesi Çalışanları Üzerinde Bir Araştırma. Sosyal Ekonomik Araştırmalar Dergisi, 17: 35-49.
  • Kanber, S. (2010). İmalat Sanayinde İnovasyon: Sanayi Kuruluşlarında İnovasyon Aktivitelerinin İnovasyon Performansı Üzerindeki Etkilerinin İncelenmesi. Yüksek Lisans Tezi. Çukurova Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü.
  • Karadal, H. ve Saygın, M. (2016). İnovasyon Yetenekleri ve Girişimcilik. (Editör: Himmet Karadal). Girişimcilik. (4. Baskı). İstanbul: Beta Basım.
  • Kerse, G. ve Seçkin, Z. (2017). Kurumsal Sosyal Sorumluluk Algısının Örgütsel Vatandaşlık Davranışına Etkisi: İmalat Sektörü Çalışanları Üzerinde Ampirik Bir Araştırma. Süleyman Demirel Üniversitesi, İktisadi ve İdari Bilimler Fakültesi Dergisi, 22 (3): 839-853.
  • Kıvımakı, M., Lansısalmı, H., Elovaınıo, M., Heıkkıla, A., Lındstrom, K., Harısalo, R., Sıpıla, K. ve Puolımatka, L. (2000). Communication As A Determinant Of Organizational Innovation. R&D Management, 30: 33-42.
  • Kul, B. (2010). Kalite ve İnovasyon Performansının Belirlenmesinde Toplam Kalite Yönetimi ve Teknoloji/Ar-Ge Yönetiminin Entegrasyonu. Yüksek Lisans Tezi. Gebze Yüksek Teknoloji Enstitüsü Sosyal Bilimler Enstitüsü.
  • Kurt, T. (2010). Örgüt Kültürünün Yenilikçilik (İnovasyon) Performansı Üzerindeki Etkileri: Kayseri İmalat Sektöründe Uygulama. Yüksek Lisans Tezi. Erciyes Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü.
  • Luo, X. ve Du, S. (2015). Exploring the Relationship Between Corporate Social Responsibility and Firm İnnovation. Mark Lett, 26: 703-714.
  • Mazur, K. ve Inkow, M. (2017). Methodological Aspects of Innovation Performance Measurement in the IT Sector. Management, 21 (2): 14-27.
  • Meyer, J. P. ve Allen, N. J. (1991). A Three-Component Conceptualization of Organizational Commitment. Human Resource Management Review, 1: 61-98.
  • Nguyen, T. D. ve Nguyen, V. T. (2017). Promoting Organizational Commitment and Organizational Citizenship Behaviors in Vietnamese Enterprises: The Influence of Corporate Reputation. The 4th International Conference on Finance and Economics. 365-374.
  • Özdemir, A. (2010). Yönetim Biliminde İleri Araştırma Yöntemleri ve Uygulamalar. (2. Baskı). İstanbul: Beta Basım.
  • Prajogo, D. I. ve Sohal, A. S. (2001). TQM And Innovation: A Literature Review And Research Framework. Technovation, 21: 539-558.
  • Pearce, J. A. ve Jr. Robinson, R. B. (2015). Strategic Management. (Çev., Mehmet Barca) (12. Basım). Ankara: Nobel Akademik Yayıncılık.
  • Rahman, S. (2011). Evaluation of Definitions: Ten Dimensions of Corporate Social Responsibility. World Review of Business Research, 1 (1): 166-176.
  • Smith, N. C., Read, D. ve Lopez-Rodriguez, S. (2010). Consumer Perceptions of Corporate Social Responsibility: The CSR Halo Effect. Printed at INSEAD, Fontainebleau, France. 2010/16/ISIC. Pp. 1-23.
  • Soran, S. (2017). 6. Bölüm. (Editörler; Ömer Turunç ve Hakan Turgut). Yönetim ve Strateji 101 Teori ve Yaklaşım. Ankara: Siyasal Kitabevi.
  • Türk Dil Kurumu (TDK) (2017). http://www.tdk.gov.tr/index.php?option=com_gts&arama=gts&guid=TDK.GTS.5a4b8f3778d7a4.42046755 (Erişim Tarihi: 23.12.2017).
  • Ugboro, I. O. (2003). Influence of Managerial Trust on Survivors' Perceptions of Job Insecurity and Organizational Commitment in a Post Restructuring and Downsizing Environment. Applied and Behavioral Management, 231-265.
  • Uğur, U. ve Sayılı, M. (2016). Çalışanların Kurumsal Sosyal Sorumluluk Algılarının, Carroll’un Sosyal Sorumluluk Boyutlarına Göre Değerlendirilmesi: Sivas Belediyesi’nde Bir Uygulama. International Journal of Social Science, 46: 359-372.
  • Vlachos, P. A., Panagopoulos, N. G. ve Rapp, A. (2014). Employee Judgments of and Behaviors Towards Corporate Social Responsibility: A multi-study Investigation of Direct, Cascading, and Moderating Effects. Journal of Organizational Behavior, 35: 990-1017.
  • Yavuz, Ç., (2010). İşletmelerde İnovasyon –Performans İlişkisinin İncelenmesine Yönelik Bir Çalışma. Girişimcilik ve Kalkınma Dergisi 5 (2): 144-173.
  • Zheng, S., Li, H. ve Wu, X. (2013). Network Resources and the Innovation Performance: Evidence from Chinese Manufacturing Frms. Management Decision, 51 (6): p1207-1224.

Kurumsal Sosyal Sorumluluk ve İnovasyon Performansının Örgütsel Bağlılığa Etkisi

Yıl 2018, Cilt: 21 Sayı: 2, 393 - 406, 30.11.2018

Serap Kalfaoğlu Rıfat İraz Gazi Kurnaz

https://doi.org/10.29249/selcuksbmyd.444764
Cited By: 3

Öz

Bu
araştırmanın amacı, kurumsal sosyal sorumluluk ve inovasyon performansı algısının
örgütsel bağlılık üzerindeki etkilerini belirlemektir. Bu amaç doğrultusunda, Konya
ilinde faaliyet gösteren üç tarım ilacı üreticisi ve satıcısının toplamda 224
çalışanına anket uygulaması yapılmıştır. Bahsi geçen çalışanların genel olarak
Kurumsal Sosyal Sorumluluk (KSS) algı düzeylerini belirlemek için Bıçakçı
(2009)’nın doktora tezinden yararlanılarak “KSS Algı Ölçeği”, örgütün inovasyon
performansına yönelik algılarını belirlemek için Kul (2010)’un yüksek lisans
tezinden yararlanılarak “İnovasyon Performansı Ölçeği” ve çalışanların örgüte
olan bağlılık düzeyleri için ise Dağcı (2017)’nın yüksek lisans tezinden
yararlanılarak “Örgütsel Bağlılık Ölçeği” kullanılmıştır. Verilerin analiz
edilmesinde SPSS programından yararlanılması ile tüm ölçekler için geçerlik ve
güvenilirlik analizleri ve ayrıca değişkenler arası ilişki ve etki düzeyini
ölçmek amaçlı korelasyon ve regresyon analizleri yapılmıştır. Araştırma
sonucunda, KSS ve inovasyon performansının örgütsel bağlılık üzerinde etkisinin
olduğu görülmüştür.

Anahtar Kelimeler

Kurumsal Sosyal Sorumluluk (KSS) İnovasyon Performansı Örgütsel Bağlılık

Kaynakça

  • Allen, N.J. ve Meyer, J.P. (2011). The Measurement and Antecedents of Affective, Continuance and Normative Commitment to the Organization. Journal of Occupational Psychology, 63(1): 1-18.
  • Alzahawi, S. (2016). Psychology of Corporate Social Responsibility: The Relationship Between Perceived CSR and Employee Attitudes, Behavior, and Happiness. Yüksek Lisans Tezi. MSc. Human Resource Management.
  • Atakan-Duman, Ş., Paşamehmetoğlu, A. ve Poyraz, A. B. (2013). Örgütsel Kimlik Algısı, Örgütsel Bağlılık ve Örgütsel Vatandaşlık Davranışı Arasındaki İlişkinin Belirlenmesine Yönelik Bir Araştırma. Journal of Business Economics and Political Science, 2 (4): 75-89.
  • Aydın, K. (2016). Elektronik İnsan Kaynakları Yönetimi Uygulamaları ve İnovasyon Performansı. Yüksek Lisans Tezi. Bahçeşehir Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü.
  • Başer, B.C., Yılmaz, A., ve İyiler Z. (2013). Kümeler İçin İnovasyon ve AR-GE Yönetimi Kılavuzu. T.C. Ekonomi Bakanlığı İhracat Müdürlüğü ss. 1-42.
  • Bıçakçı, A. B. (2009). BM Küresel Sorumluluk Anlaşması Bağlamında Kurum İçi Halkla İlişkilerde Mükemmellik ve Çalışanların Kurumsal Sosyal Sorumluluk Algısı. Doktora Tezi. Anadolu Üniversitesi, Sosyal Bilimler Enstitüsü.
  • Calantone, J. R., Çavuşlugil, S. T. ve Zhao, Y. (2002). Learning Orientation, Firm Innovation Capability, and Firm Performance. Industrial Marketing Management, 31: 515– 524.
  • Carroll, A.B. (1998) The Four Faces of Corporate Citizenship. Business and Society Review, 101: 1-7.
  • Carroll, A.B. (1991). The Pyramid of Corporate Social Responsibility: Toward the Moral Management of Organizational Stakeholder. Business Horizons, 34: 39-48.
  • Chai, J. W., Chang, P. F., Wang, Z. H. ve Brew, Y. (2015) The Public Perception of Corporate Social Responsibility and Its Effects on Customer Behaviour in China. American Journal of Industrial and Business Management, 5: 611-621.
  • D’Aprile, G. ve Talo, C. (2015). How Corporate Social Responsibility Influences Organizational Commitment: a Psychosocial Process Mediated by Organizational Sense of Community. Employ Respons Rights J, 27: 241–269.
  • Dağcı, O. (2017). Havacılık Sektöründe Örgütsel Bağlılık, İş Tatmini ve Örgütsel Vatandaşlık Davranışı: Hava Aracı Bakım Teknisyenleri Üzerine Bir Araştırma. Yüksek Lisans Tezi. Türk Hava Kurumu Üniversitesi, Sosyal Bilimler Enstitüsü.
  • El-Kassar, A., Messarra, L. C. ve El-Khalil, R. (2017). Csr, Organızatıonal Identıfıcatıon, Normatıve Commıtment, And The Moderatıng Effect Of The Importance Of Csr. Journal of Developing Areas, 51 (3): 409-424.
  • Erdogan, V. ve Yildirim, A. (2017). Healthcare professionals’ exposure to mobbing behaviors and relation of mobbing with job satisfaction and organizational commitment. Procedia Computer Science, 931-938.
  • Erkman, T. ve Şahinoğlu, F. (2012). Kurumsal Sosyal Sorumluluk Faaliyetlerine İlişkin Çalışan Algıları ile Örgütsel Bağlılığın Hizmet Sektöründe İncelenmesi. Marmara Üniversitesi İ.İ.B. Dergisi, 33 (2): 267-294.
  • Esmaeelinezhad, O., Singaravelloo, K. ve Boerhannoeddin, A. (2015). Linkage Between Perceived Corporate Social Responsibility and Employee Engagement: Mediation Effect of Organizational Identification. International Journal of Human Resource Studies, 5(3): 174-190.
  • Fieseler, C. (2011). On the corporate social responsibility perceptions of equity analysts. Business Ethics: A European Review, 20 (2): 131-147.
  • Freeman, R E. (2004). The Stakeholder Approach Revisited. in: Zeitschrift für Wirtschafts- und Unternehmensethik, Jg. 5, Heft 3, 228-241.
  • Freeman, R. E. (1994). The politics of stakeholder theory, Business Ethics Quarterly, 4 (4): 409-421.
  • Hagedoorn J. ve Cloodt M. (2003). Measuring innovative performance: Is there an Advantage in Using Multiple İndicators? Research Policy, 32 (8): 1365–1378.
  • Hajek P. ve Henriques R. (2017) Modelling innovation performance of Europeanregions using multi-output neural networks. Plos ONE 12(10): e0185755.
  • Halme, M. ve Laurila, J. (2009). Philanthropy, Integration or Innovation? Exploring the Financial and Societal Outcomes of Different Types of Corporate Responsibility. Journal of Business Ethics, 84: 325–339.
  • Hofman, P. S. ve Newman, A. (2014). The impact of perceived corporate social responsibility on organizational commitment and the moderating role of collectivism and masculinity: evidence from China. The International Journal of Human Resource Management, 25 (5):631-652.
  • İraz, R., Abul, A. ve Kurnaz, G. (2017). Çalışanların Kurumsal Sosyal Sorumluluk Algısının Yenilikçilik Performansı İle İlişkisi: Konya’da Tekstil İşletmesi Çalışanları Üzerinde Bir Araştırma. Sosyal Ekonomik Araştırmalar Dergisi, 17: 35-49.
  • Kanber, S. (2010). İmalat Sanayinde İnovasyon: Sanayi Kuruluşlarında İnovasyon Aktivitelerinin İnovasyon Performansı Üzerindeki Etkilerinin İncelenmesi. Yüksek Lisans Tezi. Çukurova Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü.
  • Karadal, H. ve Saygın, M. (2016). İnovasyon Yetenekleri ve Girişimcilik. (Editör: Himmet Karadal). Girişimcilik. (4. Baskı). İstanbul: Beta Basım.
  • Kerse, G. ve Seçkin, Z. (2017). Kurumsal Sosyal Sorumluluk Algısının Örgütsel Vatandaşlık Davranışına Etkisi: İmalat Sektörü Çalışanları Üzerinde Ampirik Bir Araştırma. Süleyman Demirel Üniversitesi, İktisadi ve İdari Bilimler Fakültesi Dergisi, 22 (3): 839-853.
  • Kıvımakı, M., Lansısalmı, H., Elovaınıo, M., Heıkkıla, A., Lındstrom, K., Harısalo, R., Sıpıla, K. ve Puolımatka, L. (2000). Communication As A Determinant Of Organizational Innovation. R&D Management, 30: 33-42.
  • Kul, B. (2010). Kalite ve İnovasyon Performansının Belirlenmesinde Toplam Kalite Yönetimi ve Teknoloji/Ar-Ge Yönetiminin Entegrasyonu. Yüksek Lisans Tezi. Gebze Yüksek Teknoloji Enstitüsü Sosyal Bilimler Enstitüsü.
  • Kurt, T. (2010). Örgüt Kültürünün Yenilikçilik (İnovasyon) Performansı Üzerindeki Etkileri: Kayseri İmalat Sektöründe Uygulama. Yüksek Lisans Tezi. Erciyes Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü.
  • Luo, X. ve Du, S. (2015). Exploring the Relationship Between Corporate Social Responsibility and Firm İnnovation. Mark Lett, 26: 703-714.
  • Mazur, K. ve Inkow, M. (2017). Methodological Aspects of Innovation Performance Measurement in the IT Sector. Management, 21 (2): 14-27.
  • Meyer, J. P. ve Allen, N. J. (1991). A Three-Component Conceptualization of Organizational Commitment. Human Resource Management Review, 1: 61-98.
  • Nguyen, T. D. ve Nguyen, V. T. (2017). Promoting Organizational Commitment and Organizational Citizenship Behaviors in Vietnamese Enterprises: The Influence of Corporate Reputation. The 4th International Conference on Finance and Economics. 365-374.
  • Özdemir, A. (2010). Yönetim Biliminde İleri Araştırma Yöntemleri ve Uygulamalar. (2. Baskı). İstanbul: Beta Basım.
  • Prajogo, D. I. ve Sohal, A. S. (2001). TQM And Innovation: A Literature Review And Research Framework. Technovation, 21: 539-558.
  • Pearce, J. A. ve Jr. Robinson, R. B. (2015). Strategic Management. (Çev., Mehmet Barca) (12. Basım). Ankara: Nobel Akademik Yayıncılık.
  • Rahman, S. (2011). Evaluation of Definitions: Ten Dimensions of Corporate Social Responsibility. World Review of Business Research, 1 (1): 166-176.
  • Smith, N. C., Read, D. ve Lopez-Rodriguez, S. (2010). Consumer Perceptions of Corporate Social Responsibility: The CSR Halo Effect. Printed at INSEAD, Fontainebleau, France. 2010/16/ISIC. Pp. 1-23.
  • Soran, S. (2017). 6. Bölüm. (Editörler; Ömer Turunç ve Hakan Turgut). Yönetim ve Strateji 101 Teori ve Yaklaşım. Ankara: Siyasal Kitabevi.
  • Türk Dil Kurumu (TDK) (2017). http://www.tdk.gov.tr/index.php?option=com_gts&arama=gts&guid=TDK.GTS.5a4b8f3778d7a4.42046755 (Erişim Tarihi: 23.12.2017).
  • Ugboro, I. O. (2003). Influence of Managerial Trust on Survivors' Perceptions of Job Insecurity and Organizational Commitment in a Post Restructuring and Downsizing Environment. Applied and Behavioral Management, 231-265.
  • Uğur, U. ve Sayılı, M. (2016). Çalışanların Kurumsal Sosyal Sorumluluk Algılarının, Carroll’un Sosyal Sorumluluk Boyutlarına Göre Değerlendirilmesi: Sivas Belediyesi’nde Bir Uygulama. International Journal of Social Science, 46: 359-372.
  • Vlachos, P. A., Panagopoulos, N. G. ve Rapp, A. (2014). Employee Judgments of and Behaviors Towards Corporate Social Responsibility: A multi-study Investigation of Direct, Cascading, and Moderating Effects. Journal of Organizational Behavior, 35: 990-1017.
  • Yavuz, Ç., (2010). İşletmelerde İnovasyon –Performans İlişkisinin İncelenmesine Yönelik Bir Çalışma. Girişimcilik ve Kalkınma Dergisi 5 (2): 144-173.
  • Zheng, S., Li, H. ve Wu, X. (2013). Network Resources and the Innovation Performance: Evidence from Chinese Manufacturing Frms. Management Decision, 51 (6): p1207-1224.
Toplam 46 adet kaynakça vardır.

Ayrıntılar

Birincil Dil Türkçe
Bölüm Araştırma Makalesi
Yazarlar

Serap Kalfaoğlu

Rıfat İraz

Gazi Kurnaz Bu kişi benim

Yayımlanma Tarihi 30 Kasım 2018
Gönderilme Tarihi 17 Temmuz 2018
Yayımlandığı Sayı Yıl 2018 Cilt: 21 Sayı: 2

Kaynak Göster

APA Kalfaoğlu, S., İraz, R., & Kurnaz, G. (2018). Kurumsal Sosyal Sorumluluk ve İnovasyon Performansının Örgütsel Bağlılığa Etkisi. Selçuk Üniversitesi Sosyal Bilimler Meslek Yüksekokulu Dergisi, 21(2), 393-406. https://doi.org/10.29249/selcuksbmyd.444764

Cited By

Hizmetkâr Liderlik ve Örgütsel Güvenin İş Tatmini Üzerine Etkisinin Belirlenmesi: Sağlık Sektöründe Bir İnceleme
MANAS Sosyal Araştırmalar Dergisi
https://doi.org/10.33206/mjss.1210758
Dönüşümcü ve Etkileşimci Liderlik Algısının Yenilik Performansı Algısına Etkisi: Konaklama İşletmeleri Örneği
Güncel Turizm Araştırmaları Dergisi
Rıfat IRAZ
https://doi.org/10.32572/guntad.933525
Farklılıkların Yönetiminin Örgütsel Yaratıcılık ve Yenilik Performansı Üzerine Etkisi: Tekstil Sektöründe Bir Uygulama
Yorum-Yönetim-Yöntem Uluslararası Yönetim-Ekonomi ve Felsefe Dergisi
H.Serdar Öğe
https://doi.org/10.32705/yorumyonetim.615959
 Kapak Resmi İndir

Selçuk Üniversitesi Sosyal Bilimler Meslek Yüksekokulu Dergisi Creative Commons Atıf-GayriTicari 4.0 Uluslararası Lisansı (CC BY NC) ile lisanslanmıştır.