Araştırma Makalesi
Yıl 2018,
Cilt: 10 Sayı: 4, 55 - 62, 28.12.2018
Öz
Kaynakça
- 3830 Sayılı Kıyı Kanunu (1992). 3830 sayılı Kıyı Kanunu, Tarih: 11.7.1992, Resmi Gazete Yayın No: 21281, http://www.mevzuat.gov.tr/MevzuatMetin/1.5.3621.pdf, Erişim Tarihi: 04.06.2018Alexandria Waterfront Small Area Plan (2012). City of Alexandria Department of Planning and Zonning, USA, https://www.alexandriava.gov/Planning, Erişim Tarihi: 04.06.2018.
- Alpay, B. (2011). Alaplı (Zonguldak) Kent Merkezi ve Kıyı Dolgu Alanı Düzenleme Süreci - Kentsel Tasarim Projeleri, İnönü Üniversitesi Sanat ve Tasarım Dergisi, Cilt:1, Sayı:3, S:296-307.
- BAKKA (2018). Bati Karadeniz Kalkınma Ajansı, Zonguldak - Karabük – Bartın TR-81 Düzey 2 Bölgesi İl-İlçe Analizleri Raporu, s:14-15, http://bakka.gov.tr/assets/BolgePlani/Analizler.pdf, Erişim Tarihi: 05.06.2018
- BAKKA_a (2018). 2014-2023 Batı Karadeniz Bölge Planı Mevcut Durum Analizi, http://bakkakutuphane.org/upload/dokumandosya/cilt_1_icsayfalar_spreads.pd , Erişim Tarihi: 05.06.2018
- Döker, M.F. (2006). İstanbul İli Marmara Denizi Kıyı Dolgu Alanlarının Tespiti ve Bu Alanlarda Arazi Kullanımı, T.C. İstanbul Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü Coğrafya Anabilim Dalı Yüksek Lisans Tezi, S:7.
- Duru, B. (2001). Kıyı Yönetiminde Bütüncül Yaklaşımlar ve Ulusal Kıyı Politikası, Ankara Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü Kent ve Çevre Bilimleri Anabilim Dalı Doktora Tezi, Ankara.
- Duru, B. (2003). Kıyı Politikası, Mülkiyeliler Birliği Vakfı Yayınları,AnkaraEke, F. (1995). Kıyı Mevzuatının Gelişimi ve Planlama, Ankara: T.C. Bayındırlık ve İskan Bakanlığı Teknik Araştırma ve Uygulama Genel Müdürlüğü, Yayın no:77
- Görer,N.; , Duru,B. (2001). Türkiye'de Kıyı Yönetimi Uygulamaları, Türkiye'nin Kıyı ve Deniz Alanları III. Ulusal Konferansı Bildiriler Kitabı, Özhan, E. & Yüksel Y.(Ed.), 26-29.Haziran 2001, Kıyı Alanları Yönetimi Türkiye Milli Komitesi, ODTÜ, Ankara
- Karasar, N. (2005). Bilimsel araştırma yöntemi. Ankara: Nobel Yayın Dağıtım.Keleş, R. (1980). Kentbilim Terimleri Sözlüğü, Ankara: Türk Dil Kurumu Yayınları, s: 79.
- Koçan, N.; Ateş, O. (2011). Yapılaşmanın Görsel Yönden Kıyı Peyzajına Etkisi: Bartın-İnkumu Örneğinde Değerlendirme, Gümüşhane Üniversitesi Fen Bilimleri Enstitüsü Dergisi, Cilt:1, Sayı:1, S:77-89.
- Moreno, A.; Amelung, B. (2009). Climate Change and Coastal & Marine Tourism: Review and Analysis. Journal of Coastal Research, 56, 1140-1144.
- Özkan, Ö.; Alp, J.; Tanrıverdi, Ç. (2015). Dolgu Alanları: Kıyı SınırınıYeniden Oluşturmak, 9. Uluslararası Sinan Sempozyumu, 21-22.Nisan.2015, Edirne-Türkiye.
- Sesli, F.A.; Akyol, N. (1999). Türkiye'de Kıyı Alanları Konusunda Geçmişten Günümüze Ulusal Mevzuat, TMMOB Harita Ve Kadastro Mühendisliği Dergisi, Sayı: 86, S:101-111.
- T.C. Çevre ve Şehircilik Bakanlığı (2018). Kıyı Alanlarının Önemi, http://mpgm.csb.gov.tr/kiyi-alanlarinin-onemi-i-84350, Erişim Tarihi: 04.06.2018.TÜİK (2018).
- Türkiye İstatistik Enstitüsü Zonguldak Alaplı İlçesi Nüfus Bilgileri, http://www.tuik.gov.tr/PreTablo.do?alt_id=1047, Erişim Tarihi: 04.06.2018.
Yıl 2018,
Cilt: 10 Sayı: 4, 55 - 62, 28.12.2018
Öz
İnsanoğlunun yerleşimlerinde suya
yakın yerleri tercih ettiği bilinen bir gerçektir. Kentin doğal formuna uyum
gösterebilen, kent kültürüne ve kullanım tarzına duyarlı, sürdürülebilir
nitelikteki kıyı alanı planlamaları kentlerin gelişimi açısından önemlidir.
Kıyı alanlarının canlandırılmasının kente fiziki, ekonomik, toplumsal açıdan
faydalar sağladığına dair çok sayıda araştırma yapıldığı bilinmektedir.
Zonguldak’ın Alaplı ilçesi de bir kıyı kentidir. Alaplı yıllarca
Akçakoca-Kdz.Ereğli ekseninde bir geçiş niteliği sürdürmüş ve kıyı alanı
kullanımı fonksiyonuna sahip olamamıştır. Sonrasında kıyı dolgu alanı üzerinde
düzenleme çalışmaları yapılmıştır. Bu araştırmanın amacı, Alaplı kıyı alanı
düzenlenmesinin kent halkı açısından nasıl değerlendirildiğini betimlemektedir.
Alaplı’nın 4 adet mahallesi bulunmaktadır. Her mahallede 50 adet olmak üzere
200 katılımcıya anket uygulanmıştır. Katılımcılar rastlantısal olarak
seçilmiştir. Alaplı halkının kıyı alanı düzenlemesinden oldukça memnun olduğu,
sıklıkla kullandığı, fonksiyonu kent açısından olumlu değerlendirdiği
görülmektedir. Kentlerin sosyal yaşamı en önemli güçlerden birisidir. Toplumsal
örgütlenme ve uzlaşma kültürünün yerleşebilmesi kentlerin fiziki yapısının
nasıl düzenlendiğine bağlı olarak şekillenebilir. Kıyı alanlarının düzenlemesi
yerel kalkınmanın fiziki, sosyal ve ekonomik katkıları bakımından olumlu
niteliktedir. Ancak, kentsel yerel değerlerin sürece katkısı ve katılımcı ortam
sağlanması uygulamanın benimsenmesi açısından fayda sağlayacaktır.
Anahtar Kelimeler
Kaynakça
- 3830 Sayılı Kıyı Kanunu (1992). 3830 sayılı Kıyı Kanunu, Tarih: 11.7.1992, Resmi Gazete Yayın No: 21281, http://www.mevzuat.gov.tr/MevzuatMetin/1.5.3621.pdf, Erişim Tarihi: 04.06.2018Alexandria Waterfront Small Area Plan (2012). City of Alexandria Department of Planning and Zonning, USA, https://www.alexandriava.gov/Planning, Erişim Tarihi: 04.06.2018.
- Alpay, B. (2011). Alaplı (Zonguldak) Kent Merkezi ve Kıyı Dolgu Alanı Düzenleme Süreci - Kentsel Tasarim Projeleri, İnönü Üniversitesi Sanat ve Tasarım Dergisi, Cilt:1, Sayı:3, S:296-307.
- BAKKA (2018). Bati Karadeniz Kalkınma Ajansı, Zonguldak - Karabük – Bartın TR-81 Düzey 2 Bölgesi İl-İlçe Analizleri Raporu, s:14-15, http://bakka.gov.tr/assets/BolgePlani/Analizler.pdf, Erişim Tarihi: 05.06.2018
- BAKKA_a (2018). 2014-2023 Batı Karadeniz Bölge Planı Mevcut Durum Analizi, http://bakkakutuphane.org/upload/dokumandosya/cilt_1_icsayfalar_spreads.pd , Erişim Tarihi: 05.06.2018
- Döker, M.F. (2006). İstanbul İli Marmara Denizi Kıyı Dolgu Alanlarının Tespiti ve Bu Alanlarda Arazi Kullanımı, T.C. İstanbul Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü Coğrafya Anabilim Dalı Yüksek Lisans Tezi, S:7.
- Duru, B. (2001). Kıyı Yönetiminde Bütüncül Yaklaşımlar ve Ulusal Kıyı Politikası, Ankara Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü Kent ve Çevre Bilimleri Anabilim Dalı Doktora Tezi, Ankara.
- Duru, B. (2003). Kıyı Politikası, Mülkiyeliler Birliği Vakfı Yayınları,AnkaraEke, F. (1995). Kıyı Mevzuatının Gelişimi ve Planlama, Ankara: T.C. Bayındırlık ve İskan Bakanlığı Teknik Araştırma ve Uygulama Genel Müdürlüğü, Yayın no:77
- Görer,N.; , Duru,B. (2001). Türkiye'de Kıyı Yönetimi Uygulamaları, Türkiye'nin Kıyı ve Deniz Alanları III. Ulusal Konferansı Bildiriler Kitabı, Özhan, E. & Yüksel Y.(Ed.), 26-29.Haziran 2001, Kıyı Alanları Yönetimi Türkiye Milli Komitesi, ODTÜ, Ankara
- Karasar, N. (2005). Bilimsel araştırma yöntemi. Ankara: Nobel Yayın Dağıtım.Keleş, R. (1980). Kentbilim Terimleri Sözlüğü, Ankara: Türk Dil Kurumu Yayınları, s: 79.
- Koçan, N.; Ateş, O. (2011). Yapılaşmanın Görsel Yönden Kıyı Peyzajına Etkisi: Bartın-İnkumu Örneğinde Değerlendirme, Gümüşhane Üniversitesi Fen Bilimleri Enstitüsü Dergisi, Cilt:1, Sayı:1, S:77-89.
- Moreno, A.; Amelung, B. (2009). Climate Change and Coastal & Marine Tourism: Review and Analysis. Journal of Coastal Research, 56, 1140-1144.
- Özkan, Ö.; Alp, J.; Tanrıverdi, Ç. (2015). Dolgu Alanları: Kıyı SınırınıYeniden Oluşturmak, 9. Uluslararası Sinan Sempozyumu, 21-22.Nisan.2015, Edirne-Türkiye.
- Sesli, F.A.; Akyol, N. (1999). Türkiye'de Kıyı Alanları Konusunda Geçmişten Günümüze Ulusal Mevzuat, TMMOB Harita Ve Kadastro Mühendisliği Dergisi, Sayı: 86, S:101-111.
- T.C. Çevre ve Şehircilik Bakanlığı (2018). Kıyı Alanlarının Önemi, http://mpgm.csb.gov.tr/kiyi-alanlarinin-onemi-i-84350, Erişim Tarihi: 04.06.2018.TÜİK (2018).
- Türkiye İstatistik Enstitüsü Zonguldak Alaplı İlçesi Nüfus Bilgileri, http://www.tuik.gov.tr/PreTablo.do?alt_id=1047, Erişim Tarihi: 04.06.2018.
Toplam 15 adet kaynakça vardır.
Ayrıntılar
| Birincil Dil | Türkçe |
|---|---|
| Bölüm | Derleme Makale |
| Yazarlar | |
| Yayımlanma Tarihi | 28 Aralık 2018 |
| Yayımlandığı Sayı | Yıl 2018Cilt: 10 Sayı: 4 |
