Araştırma Makalesi
BibTex RIS Kaynak Göster

Etik Kodların Performans Denetimi

Yıl 2023, , 263 - 278, 29.09.2023
https://doi.org/10.52791/aksarayiibd.1237466

Öz

Araştırmanın temel amacı kurumsal etik kodların işlevselliği, görünürlüğü, erişilebilirliği ve etik şikâyetlerin değerlendirilmesi hususlarının ortaya konulmasıdır. Araştırmada olgu ve olayları doğal ortamında gerçekçi ve bütüncül inceleme ve analizi esas alan yorumlamacı (hermeneutic) nitel paradigma ile 1967 yılında Barney Glaser ve Anselm Strauss tarafından geliştirilen nitel araştırma yöntem deseni olarak ortaya atılan gömülü teori metodolojisi benimsenmiştir. Kamu sektöründe dış ticaret alanında faaliyet gösteren bir Bölge Müdürlüğü amaçlı örneklem kapsamında araştırma alanı olarak belirlenmiş olup, araştırma, 2017-2018-2019-2020 yılları ile 2021 yılının ilk 6 ayını kapsamaktadır. Verilerin toplanmasında doküman analizi tekniği, veri analizinde ise betimsel analiz, içerik analizi ve karşılaştırmalı analiz kullanılmıştır. Veriler açık kodlama, eksen kodlama, seçici kodlama ve sürekli karşılaştırmalı analiz yoluyla çözümlenmiştir. Netice itibariyle, etik kod ihtilafları dikkate alınmadan oluşturulan etik kodların işlevselliğinin bulunmadığı, etik kod ihtilaflarını dikkate alan etik altyapının bulunmamasının etik kod performans ölçümünü engellediği, etik kodların işlevselliği ve performans ölçümünün yargı yetki alanı, idari yetki alanı ile etik kodlar yetki alanı tarafından doğrudan belirlendiği sonucuna ulaşılmıştır.

Kaynakça

  • Akdoğan, Z. ve Subaşıoğlu, F. (2017). Arşivcilerin mesleki etik kuralları üzerine bir inceleme. DTCF Dergisi, 57(2), 838-853.
  • Aktaş, K. (2014). Etik-ahlâk ilişkisi ve etiğin gelişim süreci. Uluslararası Yönetim ve Sosyal Araştırmalar Dergisi, 1(2), 22-32.
  • Almaz, F. (2021). Türkiye’de iş ahlakı ve iş etiği üzerine yapılmış lisansüstü tezlerin analizi: sistematik derlemeye dayalı nitel bir araştırma. İş Ahlakı Dergisi, 14(2), 329-363.
  • ANAO. (2017). Managing Underperformance in the Australian Public Service, https://www.anao.gov.au/work/performanceaudit/managingunderperformance-aps, (Erişim Tarihi: 27.05.2022).
  • Arıcıoğlu, M. A. ve Tutan, A. (2008). Etik etkisini geliştirme modeli ve bir uygulama. Erciyes Üniversitesi İktisadi ve İdari Bilimler Fakültesi Dergisi, 30, 47-76.
  • Aristoteles. (2016). Magna moralia (Çev. Y. Gurur Sev) 1. Baskı. İstanbul: Pinhan Yayıncılık.
  • Aristoteles. (2017). Eudemos’a etik (Çev. Saffet Babür) 2. Baskı. Ankara: Bilge Su Yayınları.
  • Aristoteles. (2019). Nikomakhosa’a etik (Çev. Furkan Akderin) 4. Baskı. İstanbul: Say Yayınları.
  • Baltacı, A. (2019). Nitel araştırma süreci: Nitel bir araştırma nasıl yapılır?. Ahi Evran Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü Dergisi (AEÜSBED), 5(2), 368-388.
  • Bilgi Edinme Hakkı Kanunu. (2003). T. C. Resmi Gazete, 25269, (24.10.2003).
  • BM. (2020). Genel tanıtım, https://xx.gov.tr/kurumsal/x-tanitim, (28.06.2021).
  • Bodur, H. (2017). Etiğin alet çantasına bakmak: ahlâk, etik ve ilintili temel kavramlar üzerine notlar. Temaşa Erciyes Üniversitesi Felsefe Bölümü Dergisi, (7), 155-190.
  • Bulduklu, Y. (2019). Eleştirel çalışmalarda nitel araştırma yöntemi olarak gömülü teori. Kritik İletişim Çalışmaları Dergisi, 1(1), 1-14.
  • Charmaz, K. (2006). Constructing grounded theory: a practical guide through qualitative analysis (First Published). London (UK): Sage Publications.
  • Demir, G. (2020). Akademisyenlik mesleğinde etik kod arayışı. Toplum ve Kültür Araştırmaları Dergisi, 6, 65-80. Dilekçe Hakkının Kullanılmasına Dair Kanun. (1984). T. C. Resmi Gazete, 18571, (10.11.1984).
  • Eğri, T. ve Sunar, L. (2010). Türkiye’de iş ahlakı çalışmaları: mevcut durum ve yönelimler. İş Ahlakı Dergisi, 3(5), 41-67.
  • Eren, E. (2019). Yönetim ve organizasyon (13. Baskı). İstanbul: Beta Yayınları.
  • EUROSAI. (2013). Corruption control toolkit for olacefs superior audit institutions, https://www.eurosai.org/handle404?exporturi=/export/sites/eurosai/content/documents/Corruption- Control-Toolkit-for-SAIs-OLACEFS.pdf, (Erişim Tarihi: 23.06.2022).
  • EUROSAI. (2014). Auditing ethics in the public sector, a general overview of sai’s practices, https://www.eurosai.org/handle404?exporturi=/export/sites/eurosai/content/documents/materials/TFA_ paper-Auditing-Ethics-in-Public-Sector.pdf,(Erişim Tarihi: 27.05.2022).
  • Gençoğlu, A.Y. (2014). Bir kavram ve kuram üretme stratejisi olarak temellendirilmiş kuram. Tarih Okulu Dergisi (TOD), 7(17), 681-700.
  • Glaser B.G., & Strauss A.L. (1999). The discovery of grounded theory strategies for qualitative research (Third Edition). New Brunswick (U.S.A.) and London (U.K.): Aldine Transaction.
  • Gök, M. (2015). Türkiye’de kamu iç denetim sistemi: Yapı ve performans açısından bir değerlendirme. Yönetim ve Ekonomi Araştırmaları Dergisi, 13(3), 482-502.
  • Görmen, M. (2017). Kamuda iç denetim performansının ölçümünde bir model önerisi: Dengeli başarı göstergesi (DBG) yaklaşımı. Gazi Üniversitesi İktisadi ve İdari Bilimler Fakültesi Dergisi, 19(3), 975- 997.
  • Güğerçin, U. ve Ay, Ü. (2016). Etik konumun örgütsel vatandaşlık davranışı üzerindeki etkisi: etik konum kuramı çerçevesinde bir analiz. KMÜ Sosyal ve Ekonomik Araştırmalar Dergisi, 19(32), 34-46.
  • Güner, H. (2016). Türkiye’de kamu yönetimi ve kamu yönetiminin denetimi. Denetişim, 14, 65-72. Güredin, E. (2014). Denetim ve güvence hizmetleri (14. Baskı). İstanbul: Türkmen Kitabevi.
  • Ilgar, M.Z. ve Ilgar, S.C. (2013). Nitel bir araştırma deseni olarak gömülü teori (Temellendirilmiş Kuram). İstanbul Sabahattin Zaim Üniversitesi (İZÜ) Sosyal Bilimler Dergisi, 2(3), 197-247.
  • Kamu Denetçiliği Kurumu Kanunu. (2012). T. C. Resmi Gazete, 28338, (29.6.2012).
  • Kamu Görevlileri Etik Davranış İlkeleri İle Başvuru Usul ve Esasları Hakkında Yönetmelik. (2005). T. C. Resmi Gazete, 25785, (13.04.2005).
  • Kamu Görevlileri Etik Kurulu Kurulması ve Bazı Kanunlarda Değişiklik Yapılması Hakkında Kanun. (2004). T.C. Resmi Gazete, 25486, (08.06.2004).
  • Kamu Malî Yönetimi ve Kontrol Kanunu. (2003). T. C. Resmi Gazete, 25326, (10.12.2003).
  • Karabey, C.N. ve Battal, F. (2020). Kurumsal sosyal sorumluluk, kurumsal itibar, profesyonel etik standartlar ve örgütsel vatandaşlık davranışı arasındaki ilişkiler. Atatürk Üniversitesi İktisadi ve İdari Bilimler Dergisi, 34(2), 603-629.
  • Karademir, F. (2018). Ahlak ve etik göstergelerinin türkçedeki sözlük bilimsel serüveni. Hikmet-Akademik Edebiyat Dergisi, 4(9), 1-32.
  • Karahan, M. (2017). Türkiye, ABD ve AB’de muhasebe denetiminin karşılaştırılması. Al Farabi Uluslararası Sosyal Bilimler Dergisi, 1(2), 274-288.
  • Kebelı̇, A. (2020). Kamu iç denetiminde performans denetimin yeri. Denetişim, 10(20), 5-34.
  • Klimzsa, L. (2014). Business ethics, introduction to the ethics of values (Translated From Czech Language by Slavomira Klimzsova) 1st edition. Download free eBooks at bookboon.com.
  • Köse, H.Ö. (2007). Dünyada ve Türkiye’de yüksek denetim (2. Baskı). Ankara: Sayıştay Yayınları.
  • Kubalı, D. (1999). Performans denetimi. Amme İdaresi Dergisi, 32(1), 31-62.
  • Kuçuradi, İ. (2020). Etik ve Etikler, https://ww4.ticaret.edu.tr/icm/wp-ntent/uploads/sites/121/2020/03/Etik-ve-Etikler.pdf, (20.01.2021).
  • Kurt, A.A. (Ed.). (2013). Bilimsel araştırma yöntemleri (1. Baskı). Eskişehir: Anadolu Üniversitesi Yayını.
  • NAO. (2014). Making a whistleblowing policy work, https://www.nao.org.uk/wp-content/uploads/2015/03/Making-a-whistleblowing-policy-work.pdf, (Erişim Tarihi: 27.05.2022).
  • Önen, S.M. ve Yıldırım, A. (2014). Kamu yönetiminde etik denetimi: oecd ülkeleri örneği. Akademik Yaklaşımlar Dergisi, 5(1), 103-126.
  • Özdemir, M. (2010). Nitel veri analizi: Sosyal bilimlerde yöntembilim sorunsalı üzerine bir çalışma. Eskişehir Osmangazi Üniversitesi Sosyal Bilimler Dergisi, 11(1), 323-343.
  • Özer, M.A. ve İrdem, İ. (2018). Türkiye’de kamu kuruluşlarının performansı denetleme ve değerlendirme zorunluluğu. Hukuk ve İktisat Araştırmaları Dergisi, 10(1), 35-55.
  • Pieper, A. (2012). Etiğe giriş (Çev. Veysel Atayman ve Gönül Sezer) 2. Baskı. İstanbul: Ayrıntı Yayınları. Sabuncuoğlu, Z. (Ed.). (2011). İşletme etiği (1. Baskı). İstanbul: Beta Yayınları.
  • Sain, H. ve Bozyiğit, S. (2020). Gümrük idaresinden hizmet alan firmaların karşılaştığı etik dışı davranışlar: Mersin ili örneği. Manisa Celal Bayar Üniversitesi Sosyal Bilimler Dergisi, 18(2), 1-20.
  • Sandal, A. (2016). Avrupa birliğinde performans denetimi. Denetişim, 8, 41-48.
  • Sarı, Ö. ve Göktaş, H. K. (2019). Etik kodlar bağlamında şirketlerin kurumsal yönetim ilkeleri uyum raporlarının incelenmesi. UBAK Uluslararası Bilimler Akademisi Sosyal Bilimler Kongresi Kitabı, 166-175.
  • Savlı, P. ve Akın, O. (2021). Muhasebe denetiminde iç kontrol ve iç denetimin önemi: antalya ilinde faaliyet gösteren sanayi işletmelerinde bir uygulama. Mehmet Akif Ersoy Üniversitesi Uygulamalı Bilimler Dergisi, 5(1), 31-58.
  • Sayıştay Kanunu. (2010). T. C. Resmi Gazete, 27790, (19.12.2010).
  • Şahin, Y. (2016). Kamu görevlileri etik kurulu’nun etkinliğinin değerlendirilmesi saha araştırması raporu. Ankara: Yayınlanmamış Rapor.
  • Şener, E. (2019). Gömülü teori yaklaşımının yönetim araştırmalarında kullanımı. Nitel Sosyal Bilimler, 1(1), 22-47.
  • Şimşek, A. (Ed.). (2018). Sosyal bilimlerde araştırma yöntemleri (1. Baskı). Eskişehir: Anadolu Üniversitesi Yayını. TBMM. (2003a). Kamu görevlileri etik kurulu kurulması ve bazı kanunlarda değişiklik yapılması hakkında kanun tasarısı. https://www2.tbmm.gov.tr/d22/1/1-0705.pdf, (09.09.2021).
  • TBMM. (2003b). Bilgi edinme hakkı kanunu tasarısı ile avrupa birliği uyum ve adalet komisyonları raporları (1/632). https://www5.tbmm.gov.tr/sirasayi/donem 22/yil01/ss248m.htm, (09.09.2021).
  • TBMM. (2003c). Kamu mali yönetimi ve kontrol kanunu tasarısı. https://www2.tbmm.gov.tr/d22/1/1-0692.pdf, (15.09.2021).
  • Tepe, M.K. (2012). Etik değerler ve etiğin kurumsallaşması. Hukuk ve İktisat Araştırmaları Dergisi, 4(1), 177-185.
  • Tuğan, E.N. ve Ömürgönülşen, U. (2020). Kamu yönetimi alanında yazılan etik konulu lisansüstü tezlerin içerik analizi. Karadeniz Sosyal Bilimler Dergisi, 12(23), 454-472.
  • Tütengil, C.O. (1971). Sosyal ilimlerde araştırma ve metod (2. Baskı). İstanbul: İstanbul Üniversitesi İktisat Fakültesi Yayını No. 301.
  • Uzun, Y. (2019). İç denetim ve dış denetim faaliyeti olarak etiği denetlemede izlenebilecek yaklaşımlar. Ombudsman Akademik, 6(11), 73-111.
  • Uzun, Y. (2018). Yüksek denetim kurumları etik denetim uygulamaları. Sayıştay Dergisi, 111, 9-42.
  • Ülgen, H. ve Mirze, S.K. (2014). İşletmelerde stratejik yönetim (7. Baskı). İstanbul: Beta Basım Yayım Dağıtım A.Ş.
  • Yıldız, M.C. ve Aydemir, C. (2016). Sosyal bilimlerde/sosyolojide sosyal kuram-sosyal pratik ilişkisi ve uygulamalı araştırma bulgularının yorumlanmasına ilişkin bazı problemler. Dicle Üniversitesi İktisadi ve İdari Bilimler Fakültesi Dergisi, 6(10), 1-15.
  • Yüksel, M. (2015). Etik Kodlar, Ahlak ve hukuk. Hacettepe Hukuk Fakültesi Dergisi, 5(1), 9-26.
  • Zeren, Ş. G. ve Bulut, E. (2018). Çevrimiçi psikolojik danışmada etik ve standartlar: Bir model önerisi. Türk Psikolojik Danışma ve Rehberlik Dergisi, 8(49), 63-80.

Performance Audit of Ethical Codes

Yıl 2023, , 263 - 278, 29.09.2023
https://doi.org/10.52791/aksarayiibd.1237466

Öz

The main purpose of the research is to reveal the functionality, visibility, accessibility of corporate ethical codes and the evaluation of ethical complaints. In the research, the hermeneutic qualitative paradigm, which is based on realistic and holistic examination and analysis of facts and events in their natural environment, and the grounded theory methodology developed by Barney Glaser and Anselm Strauss as a qualitative research method design were adopted. A Regional Directorate operating in the field of foreign trade in the public sector has been determined as a research area within the scope of the sample, and the research covers the years 2017-2018-2019-2020 and the first 6 months of 2021. Document analysis technique was used in data collection; descriptive analysis, content analysis and comparative analysis were used in data analysis. As a result, it has been concluded that the ethical codes created without considering the ethical code conflicts do not have functionality, the absence of an ethical infrastructure that takes into account the ethical code conflicts prevents ethical code performance measurement, and the functionality and performance measurement of ethical codes are directly determined by jurisdiction, administrative jurisdiction and ethical codes jurisdiction.

Kaynakça

  • Akdoğan, Z. ve Subaşıoğlu, F. (2017). Arşivcilerin mesleki etik kuralları üzerine bir inceleme. DTCF Dergisi, 57(2), 838-853.
  • Aktaş, K. (2014). Etik-ahlâk ilişkisi ve etiğin gelişim süreci. Uluslararası Yönetim ve Sosyal Araştırmalar Dergisi, 1(2), 22-32.
  • Almaz, F. (2021). Türkiye’de iş ahlakı ve iş etiği üzerine yapılmış lisansüstü tezlerin analizi: sistematik derlemeye dayalı nitel bir araştırma. İş Ahlakı Dergisi, 14(2), 329-363.
  • ANAO. (2017). Managing Underperformance in the Australian Public Service, https://www.anao.gov.au/work/performanceaudit/managingunderperformance-aps, (Erişim Tarihi: 27.05.2022).
  • Arıcıoğlu, M. A. ve Tutan, A. (2008). Etik etkisini geliştirme modeli ve bir uygulama. Erciyes Üniversitesi İktisadi ve İdari Bilimler Fakültesi Dergisi, 30, 47-76.
  • Aristoteles. (2016). Magna moralia (Çev. Y. Gurur Sev) 1. Baskı. İstanbul: Pinhan Yayıncılık.
  • Aristoteles. (2017). Eudemos’a etik (Çev. Saffet Babür) 2. Baskı. Ankara: Bilge Su Yayınları.
  • Aristoteles. (2019). Nikomakhosa’a etik (Çev. Furkan Akderin) 4. Baskı. İstanbul: Say Yayınları.
  • Baltacı, A. (2019). Nitel araştırma süreci: Nitel bir araştırma nasıl yapılır?. Ahi Evran Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü Dergisi (AEÜSBED), 5(2), 368-388.
  • Bilgi Edinme Hakkı Kanunu. (2003). T. C. Resmi Gazete, 25269, (24.10.2003).
  • BM. (2020). Genel tanıtım, https://xx.gov.tr/kurumsal/x-tanitim, (28.06.2021).
  • Bodur, H. (2017). Etiğin alet çantasına bakmak: ahlâk, etik ve ilintili temel kavramlar üzerine notlar. Temaşa Erciyes Üniversitesi Felsefe Bölümü Dergisi, (7), 155-190.
  • Bulduklu, Y. (2019). Eleştirel çalışmalarda nitel araştırma yöntemi olarak gömülü teori. Kritik İletişim Çalışmaları Dergisi, 1(1), 1-14.
  • Charmaz, K. (2006). Constructing grounded theory: a practical guide through qualitative analysis (First Published). London (UK): Sage Publications.
  • Demir, G. (2020). Akademisyenlik mesleğinde etik kod arayışı. Toplum ve Kültür Araştırmaları Dergisi, 6, 65-80. Dilekçe Hakkının Kullanılmasına Dair Kanun. (1984). T. C. Resmi Gazete, 18571, (10.11.1984).
  • Eğri, T. ve Sunar, L. (2010). Türkiye’de iş ahlakı çalışmaları: mevcut durum ve yönelimler. İş Ahlakı Dergisi, 3(5), 41-67.
  • Eren, E. (2019). Yönetim ve organizasyon (13. Baskı). İstanbul: Beta Yayınları.
  • EUROSAI. (2013). Corruption control toolkit for olacefs superior audit institutions, https://www.eurosai.org/handle404?exporturi=/export/sites/eurosai/content/documents/Corruption- Control-Toolkit-for-SAIs-OLACEFS.pdf, (Erişim Tarihi: 23.06.2022).
  • EUROSAI. (2014). Auditing ethics in the public sector, a general overview of sai’s practices, https://www.eurosai.org/handle404?exporturi=/export/sites/eurosai/content/documents/materials/TFA_ paper-Auditing-Ethics-in-Public-Sector.pdf,(Erişim Tarihi: 27.05.2022).
  • Gençoğlu, A.Y. (2014). Bir kavram ve kuram üretme stratejisi olarak temellendirilmiş kuram. Tarih Okulu Dergisi (TOD), 7(17), 681-700.
  • Glaser B.G., & Strauss A.L. (1999). The discovery of grounded theory strategies for qualitative research (Third Edition). New Brunswick (U.S.A.) and London (U.K.): Aldine Transaction.
  • Gök, M. (2015). Türkiye’de kamu iç denetim sistemi: Yapı ve performans açısından bir değerlendirme. Yönetim ve Ekonomi Araştırmaları Dergisi, 13(3), 482-502.
  • Görmen, M. (2017). Kamuda iç denetim performansının ölçümünde bir model önerisi: Dengeli başarı göstergesi (DBG) yaklaşımı. Gazi Üniversitesi İktisadi ve İdari Bilimler Fakültesi Dergisi, 19(3), 975- 997.
  • Güğerçin, U. ve Ay, Ü. (2016). Etik konumun örgütsel vatandaşlık davranışı üzerindeki etkisi: etik konum kuramı çerçevesinde bir analiz. KMÜ Sosyal ve Ekonomik Araştırmalar Dergisi, 19(32), 34-46.
  • Güner, H. (2016). Türkiye’de kamu yönetimi ve kamu yönetiminin denetimi. Denetişim, 14, 65-72. Güredin, E. (2014). Denetim ve güvence hizmetleri (14. Baskı). İstanbul: Türkmen Kitabevi.
  • Ilgar, M.Z. ve Ilgar, S.C. (2013). Nitel bir araştırma deseni olarak gömülü teori (Temellendirilmiş Kuram). İstanbul Sabahattin Zaim Üniversitesi (İZÜ) Sosyal Bilimler Dergisi, 2(3), 197-247.
  • Kamu Denetçiliği Kurumu Kanunu. (2012). T. C. Resmi Gazete, 28338, (29.6.2012).
  • Kamu Görevlileri Etik Davranış İlkeleri İle Başvuru Usul ve Esasları Hakkında Yönetmelik. (2005). T. C. Resmi Gazete, 25785, (13.04.2005).
  • Kamu Görevlileri Etik Kurulu Kurulması ve Bazı Kanunlarda Değişiklik Yapılması Hakkında Kanun. (2004). T.C. Resmi Gazete, 25486, (08.06.2004).
  • Kamu Malî Yönetimi ve Kontrol Kanunu. (2003). T. C. Resmi Gazete, 25326, (10.12.2003).
  • Karabey, C.N. ve Battal, F. (2020). Kurumsal sosyal sorumluluk, kurumsal itibar, profesyonel etik standartlar ve örgütsel vatandaşlık davranışı arasındaki ilişkiler. Atatürk Üniversitesi İktisadi ve İdari Bilimler Dergisi, 34(2), 603-629.
  • Karademir, F. (2018). Ahlak ve etik göstergelerinin türkçedeki sözlük bilimsel serüveni. Hikmet-Akademik Edebiyat Dergisi, 4(9), 1-32.
  • Karahan, M. (2017). Türkiye, ABD ve AB’de muhasebe denetiminin karşılaştırılması. Al Farabi Uluslararası Sosyal Bilimler Dergisi, 1(2), 274-288.
  • Kebelı̇, A. (2020). Kamu iç denetiminde performans denetimin yeri. Denetişim, 10(20), 5-34.
  • Klimzsa, L. (2014). Business ethics, introduction to the ethics of values (Translated From Czech Language by Slavomira Klimzsova) 1st edition. Download free eBooks at bookboon.com.
  • Köse, H.Ö. (2007). Dünyada ve Türkiye’de yüksek denetim (2. Baskı). Ankara: Sayıştay Yayınları.
  • Kubalı, D. (1999). Performans denetimi. Amme İdaresi Dergisi, 32(1), 31-62.
  • Kuçuradi, İ. (2020). Etik ve Etikler, https://ww4.ticaret.edu.tr/icm/wp-ntent/uploads/sites/121/2020/03/Etik-ve-Etikler.pdf, (20.01.2021).
  • Kurt, A.A. (Ed.). (2013). Bilimsel araştırma yöntemleri (1. Baskı). Eskişehir: Anadolu Üniversitesi Yayını.
  • NAO. (2014). Making a whistleblowing policy work, https://www.nao.org.uk/wp-content/uploads/2015/03/Making-a-whistleblowing-policy-work.pdf, (Erişim Tarihi: 27.05.2022).
  • Önen, S.M. ve Yıldırım, A. (2014). Kamu yönetiminde etik denetimi: oecd ülkeleri örneği. Akademik Yaklaşımlar Dergisi, 5(1), 103-126.
  • Özdemir, M. (2010). Nitel veri analizi: Sosyal bilimlerde yöntembilim sorunsalı üzerine bir çalışma. Eskişehir Osmangazi Üniversitesi Sosyal Bilimler Dergisi, 11(1), 323-343.
  • Özer, M.A. ve İrdem, İ. (2018). Türkiye’de kamu kuruluşlarının performansı denetleme ve değerlendirme zorunluluğu. Hukuk ve İktisat Araştırmaları Dergisi, 10(1), 35-55.
  • Pieper, A. (2012). Etiğe giriş (Çev. Veysel Atayman ve Gönül Sezer) 2. Baskı. İstanbul: Ayrıntı Yayınları. Sabuncuoğlu, Z. (Ed.). (2011). İşletme etiği (1. Baskı). İstanbul: Beta Yayınları.
  • Sain, H. ve Bozyiğit, S. (2020). Gümrük idaresinden hizmet alan firmaların karşılaştığı etik dışı davranışlar: Mersin ili örneği. Manisa Celal Bayar Üniversitesi Sosyal Bilimler Dergisi, 18(2), 1-20.
  • Sandal, A. (2016). Avrupa birliğinde performans denetimi. Denetişim, 8, 41-48.
  • Sarı, Ö. ve Göktaş, H. K. (2019). Etik kodlar bağlamında şirketlerin kurumsal yönetim ilkeleri uyum raporlarının incelenmesi. UBAK Uluslararası Bilimler Akademisi Sosyal Bilimler Kongresi Kitabı, 166-175.
  • Savlı, P. ve Akın, O. (2021). Muhasebe denetiminde iç kontrol ve iç denetimin önemi: antalya ilinde faaliyet gösteren sanayi işletmelerinde bir uygulama. Mehmet Akif Ersoy Üniversitesi Uygulamalı Bilimler Dergisi, 5(1), 31-58.
  • Sayıştay Kanunu. (2010). T. C. Resmi Gazete, 27790, (19.12.2010).
  • Şahin, Y. (2016). Kamu görevlileri etik kurulu’nun etkinliğinin değerlendirilmesi saha araştırması raporu. Ankara: Yayınlanmamış Rapor.
  • Şener, E. (2019). Gömülü teori yaklaşımının yönetim araştırmalarında kullanımı. Nitel Sosyal Bilimler, 1(1), 22-47.
  • Şimşek, A. (Ed.). (2018). Sosyal bilimlerde araştırma yöntemleri (1. Baskı). Eskişehir: Anadolu Üniversitesi Yayını. TBMM. (2003a). Kamu görevlileri etik kurulu kurulması ve bazı kanunlarda değişiklik yapılması hakkında kanun tasarısı. https://www2.tbmm.gov.tr/d22/1/1-0705.pdf, (09.09.2021).
  • TBMM. (2003b). Bilgi edinme hakkı kanunu tasarısı ile avrupa birliği uyum ve adalet komisyonları raporları (1/632). https://www5.tbmm.gov.tr/sirasayi/donem 22/yil01/ss248m.htm, (09.09.2021).
  • TBMM. (2003c). Kamu mali yönetimi ve kontrol kanunu tasarısı. https://www2.tbmm.gov.tr/d22/1/1-0692.pdf, (15.09.2021).
  • Tepe, M.K. (2012). Etik değerler ve etiğin kurumsallaşması. Hukuk ve İktisat Araştırmaları Dergisi, 4(1), 177-185.
  • Tuğan, E.N. ve Ömürgönülşen, U. (2020). Kamu yönetimi alanında yazılan etik konulu lisansüstü tezlerin içerik analizi. Karadeniz Sosyal Bilimler Dergisi, 12(23), 454-472.
  • Tütengil, C.O. (1971). Sosyal ilimlerde araştırma ve metod (2. Baskı). İstanbul: İstanbul Üniversitesi İktisat Fakültesi Yayını No. 301.
  • Uzun, Y. (2019). İç denetim ve dış denetim faaliyeti olarak etiği denetlemede izlenebilecek yaklaşımlar. Ombudsman Akademik, 6(11), 73-111.
  • Uzun, Y. (2018). Yüksek denetim kurumları etik denetim uygulamaları. Sayıştay Dergisi, 111, 9-42.
  • Ülgen, H. ve Mirze, S.K. (2014). İşletmelerde stratejik yönetim (7. Baskı). İstanbul: Beta Basım Yayım Dağıtım A.Ş.
  • Yıldız, M.C. ve Aydemir, C. (2016). Sosyal bilimlerde/sosyolojide sosyal kuram-sosyal pratik ilişkisi ve uygulamalı araştırma bulgularının yorumlanmasına ilişkin bazı problemler. Dicle Üniversitesi İktisadi ve İdari Bilimler Fakültesi Dergisi, 6(10), 1-15.
  • Yüksel, M. (2015). Etik Kodlar, Ahlak ve hukuk. Hacettepe Hukuk Fakültesi Dergisi, 5(1), 9-26.
  • Zeren, Ş. G. ve Bulut, E. (2018). Çevrimiçi psikolojik danışmada etik ve standartlar: Bir model önerisi. Türk Psikolojik Danışma ve Rehberlik Dergisi, 8(49), 63-80.
Toplam 63 adet kaynakça vardır.

Ayrıntılar

Birincil Dil Türkçe
Konular İşletme
Bölüm Araştırma Makalesi
Yazarlar

Mustafa Hünkaroğlu 0000-0003-2570-8657

Yayımlanma Tarihi 29 Eylül 2023
Yayımlandığı Sayı Yıl 2023

Kaynak Göster

APA Hünkaroğlu, M. (2023). Etik Kodların Performans Denetimi. Aksaray Üniversitesi İktisadi Ve İdari Bilimler Fakültesi Dergisi, 15(3), 263-278. https://doi.org/10.52791/aksarayiibd.1237466