BibTex RIS Cite

Çalışanların Kurumsal Sosyal Sorumluluk Algılarının Örgüte Bağlılıkları Üzerindeki Etkisinin İncelenmesine Yönelik Bir Araştırma

Year 2014, Volume: 6 Issue: 2, 47 - 59, 31.07.2014

Abstract

Kurumsal sosyal sorumluluk (KSS), genel olarak örgütlerin iç ve dış çevresine karşı sorumlu davranmasını ifade eden bir kavram olarak tanımlanabilir. 1980’li yılların başlarında “işletmelerin ekonomik faaliyetlerinin onunla ilgili tarafların (hissedarlar, çalışanlar, tüketiciler ve tüm toplumun) hiçbirinin menfaatlerine zarar verilmeden yönetilmesi” olarak tanımlanan KSS’nin, günümüzde çevre bilincinin de artmasıyla birlikte çevreyle ilgili etik ve gönüllü sorumlulukları da kapsadığı söylenebilir. Örgütsel bağlılık ise, çalışanın üyesi olduğu örgütte kalma ve buradaki mevcut konumunu devam ettirme isteği olarak belirtilebilir. 241 kişinin katılımıyla gerçekleştirilen bu araştırmada, katılımcıların, örgütlerinin KSS’ye ve KSS’nin alt boyutlarına yönelik algıları ile örgütlerine bağlılık düzeyleri arasındaki ilişki incelenmiş ve KSS’nin alt boyutlarına yönelik algının örgütsel bağlılığı etkileyip etkilemediği belirlenmeye çalışılmıştır. Araştırma sonucunda katılımcıların, örgütlerinin KSS’ye ve KSS’nin alt boyutlarına yönelik algıları ile örgütlerine bağlılık düzeyleri arasındaki ilişki olduğu ve KSS’nin alt boyutlarına ilişkin algının örgütsel bağlılığı etkilediği belirlenmiştir.

References

  • Ahmad, N. ve Oranye, O. (2010). Empowerment, job satisfaction and organizational commitment: A comparative analysis of nurses working in Malaysia and England. Journal of Nursing Management, 18, 582–591.
  • Akgül, A. ve Çevik, O. (2005). İstatistiksel analiz teknikleri. Ankara: Emek Ofset.
  • Aktan, C. C. ve Vural, İ. Y. (2007). Çokuluslu şirketler ve kurumsal sosyal sorumluluk. Coşkun Can Aktan (Ed.) Kurumsal sosyal sorumluluk, işletmeler ve sosyal sorumluluk, İstanbul: İGİAD Yayınları, 138-145.
  • Allen, N. J. ve Meyer, J. P. (1990). The measurement and antecedents of affective, continuance and normative commitment to the organization. Journal of Occupational Psychology, 63, 1-18.
  • Altunışık, R., Coşkun, R., Bayraktaroğlu, S. ve Yıldırım, E. (2004). Sosyal bilimlerde araştırma yöntemleri: SPSS uygulamalı. Geliştirilmiş 3. Baskı, Sakarya: Sakarya Kitabevi.
  • Andriof, J. (2002). Unfolding stakeholder thinking: Theory, responsibility and engagement, United Kingdom: Greenleaf Publishing.
  • Anton, C. (2009). The impact of role stress on workers’ behaviour through job satisfaction and organizational commitment. International Journal of Psychology, 44(3), 187-194. Blundin, C., Chatvisedphan, S., Dusadeewanich, S. ve Perova, E. W. (2012). The impact of nationality, gender and education on students’ buying attitudes towards ethical and socially responsible products. Johnson & Wales University Scholars Archive,
  • http://scholarsarchive.jwu.edu/cgi/viewcontent.c
  • gi?article=1010&context=mba_student, Erişim Tarihi: 12.03.2014.
  • Boeger, N. (2008). Perspectives on corporate social responsibility, United Kingdom: Edward Elgar Publishing.
  • Bogler, R. ve Somech, A. (2004). Influence of teacher empowerment on teachers' organizational commitment, professional commitment and organizational citizenship behavior in schools. Teaching and Teacher Education, 20(3), 277- 289.
  • Brammer, S., Millington, A. ve Rayton, B. (2007). The contribution
  • organizational commitment. International Journal of Human Resource Management, 18(10), 1701–1719. responsibility
  • to Büyüköztürk, Ş. (2008). Sosyal bilimler için veri analizi el kitabı, Ankara: Pegem Yayınevi.
  • Carroll, A. B. (1991). The pyramid of corporate social responsibility:
  • organizational stakeholders. Business Horizons, 34(4), 39-48. the moral management
  • of Cheney, G. ve Tompkins, P. K. (1987). Coming to terms with organizational ıdentification and commitment. Central States Speech Journal, 38(1), 1-15.
  • “Corporate social responsibility (Economics department of Athens University of Economics and Business)”, CR Theoretical Background,
  • http://www.csrquest.net/default.aspx?articleID=1 3126&heading=, Erişim Tarihi: 03.03.2014
  • Crane, A., Matten, D., Mcwillams, A., Moon, J. ve Siegel, D. (2008). The oxford handbook of corporate social responsibility, United Kingdom: Oxford Handbooks Online.
  • De Cuyper, N., Notelaers, G. ve De Witte, H. (2009). Job insecurity and employability in fixed-term contractors, agency workers and permanent workers, associations with job satisfaction and affective organizational commitment, Journal of Occupational Health Psychology, 14(2), 193–205.
  • Davis, K. (1960). Can business afford to ignore social responsibilities?, California Management Review, 2(3), 70-76.
  • Erkman, T. ve Şahinoğlu, F. (2012). Kurumsal sosyal sorumluluk faaliyetlerine ilişkin çalışan algıları ile örgütsel bağlılık ilişkisinin hizmet sektöründe bir işletmede incelenmesi. Marmara Üniversitesi İktisadi ve İdari Bilimler Dergisi, 33(2), 267-294.
  • Fields, D. (2002). Taking the measure of work: a guide to validated scales for organizational research and diagnosis. USA: Sage Publications.
  • Finegan, J. (2000). The impact of person and organizational values on organizational commitment. Journal of Occupational and Organizational Psychology, 73(2), 149-169.
  • Gilder, D., Schuyt, T. ve Breedjik, M. (2005). Effects of an employee volunteering program on the work force: the ABN- AMRO case. Journal of Business Ethics, 61(2), 143-152.
  • Grusky, O. (1966). Career mobility and organizational commitment. Administrative Science Quarterly, 10(4), 488-503.
  • Heery, E. ve Noon, M. (2008). A dictionary of human resource management, United Kingdom: Oxford University Press.
  • Herndon, N., Fraedrich, J. P. ve Yeh, Q. (2001). An investigation of moral values and the ethical content of the corporate culture: Taiwanese versus U.S. sales people. Journal of Business Ethics, 30(1), 73–85.
  • Hofman, P. ve Newman, A. (2014). The impact of perceived corporate social responsibility on organizational commitment and the moderating role of collectivism and masculinity: Evidence from China. The International Journal of Human Resource Managament, 25(5), 631-652.
  • Hopkins, M. (2012). Corporate social responsibility and international development: Is business the solution?. New York: Routhledge.
  • Huang, C., You, C. ve Tsai, M. (2012). A multidimensional analysis of ethical climate, job satisfaction, organizational commitment and organizational citizenship behaviors. Nursing Ethics, 19(4), 513-529.
  • Hulpia, H., Devos, G. ve Rosseel, Y. (2009). The relationship between the perception of distributed leadership in secondary schools and teachers’ and teacher leaders’ job satisfaction and organizational commitment. School Effectiveness and School Improvement, 20(3), 291–317.
  • İliç, D. K. (2010). İşletmelerin kurumsal sosyal sorumluluk düzeylerinin belirlenmesine yönelik bir literatür taraması. Ege Akademik Bakış, 10(1), 303-318.
  • İslamoğlu, H. (2009). Sosyal bilimlerde araştırma yöntemleri, İstanbul: Beta Yayınları.
  • Kalaycı, Ş. vd. (2009). SPSS uygulamalı çok değişkenli istatistik teknikleri, 4. Baskı. Ankara: Asil Yayın Dağıtım.
  • Kangarlouei, S. J. ve Motavassel, M. (2011). The investigation of the relationship between cultural values and corporate social responsibility (CSR), organizational commitment (OC) and personal benefit (PB) in accounting system of Iran. Asian Journal of Business Management, 3(4), 317-324.
  • Koh, H. C. ve Boo, E. (2004). Organizational ethics and employee satisfaction and commitment. Management Decision, 42(5), 677-693.
  • Meyer, J. P. ve Allen, N. J. (1991). A three-component conceptualization of organizational commitment: Some methodological considerations. Human Resource Management Review, 1(1), 61-98.
  • Moon, T., Hur, W., Ko, S., Kim, J. ve Yoon, S. (2014). Bridging corporate social responsibility and compassion at work relations to organizational justice and affective organizational commitment. Career Development International, 19(1), 49-72.
  • Öksüz, Y. ve İci, A. (2012). İlköğretim okulları yöneticilerinin örgütsel bağlılık düzeyleri ile ertelemecilik davranışları arasındaki ilişki. International Journal of Social Science, 5(4), 161-182.
  • Özdemir, H Ö. (2007), Çalışanların kurumsal sosyal sorumluluk algılamalarının örgütsel özdeşleşme, örgütsel bağlılık ve iş tatminine etkisi: OPET çalışanlarına yönelik uygulama (Basılmamış Doktora Tezi). İstanbul: Marmara Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü İletişim Bilimleri Anabilim Dalı.
  • Paetzold, K. (2010). Corporate social responsibility (CSR): An international marketing approach, Hamburg: Diplomica Verlag. Peterson, D. K. (2004). The relationship between perceptions of corporate citizenship and organizational commitment. Business and Society, 43(3), 296-319.
  • Ross, J. K., Patterson, L. T. ve Stutts, M. A. (1992). Consumer perceptions of organizations that use cause-related marketing. Journal of the Academy of Marketing Science, 20(1), 93- 7.
  • Sethi, S. P. (1975). Dimensions of corporate social performance: An analytical framework. California Management Review, 17(3), 58-64.
  • Sims, R. R. (2003). Ethics and corporate social responsibility: Why giants fall?, USA: Greenwood Publishing Group.
  • Tuzzolino, F. ve Armandi, B. R. (1981). A need-hierarchy framework for assessing corporate social responsibility. Academy of Management Review, 6(1), 21-28.
  • Valentine, S., Godkin, L. ve Lucero, M. (2002). Ethical context, organizational commitment and person-organization fit. Journal of Business Ethics, 41(4), 349-360.
  • You, C. S., Huang, C. C., Wang, H. B., Liu, K. N., Lin, C. H. ve Tseng, J. (2013). The relationship between corporate social responsibility,
  • commitment. International Journal of Organizational Innovation, 5(4), 65-77. and
  • organizational Yönet, E. (2005). Kurumsal sosyal sorumluluk anlayışında son dönemeç: Stratejik sorumluluk. Sosyal Bilimler Dergisi, 8(13), 239-264.

A RESEARCH FOR STUDYING THE IMPACTS OF CORPORATE SOCIAL RESPONSIBILITY PERCEPTION OF EMPLOYEES ON ORGANIZATIONAL COMMITMENT

Year 2014, Volume: 6 Issue: 2, 47 - 59, 31.07.2014

Abstract

Corporate social responsibility (CSR) can be defined as operating the organizations responsibly to internal and external environment. CSR which is defined to be managed economic activities of organizations without detriment to parties as shareholders, employees, consumers and society in the early 1980’s, today includes ethical and discretionary (philanthropic) responsibilities related environment together with the increasing environmental awareness. Organizational commitment is also defined as the desire of employee to remain and to maintain current position as a member of the organization. In this research conducted with the 241 participation, relations between participants perceptions of CSR and organizational commitment of them and whether perceptions of CSR affects organizational commitment were examined. At the end of the research, it was determined that there were relations between perceptions of CSR and organizational commitment and perceptions of CSR affected organizational commitment.

References

  • Ahmad, N. ve Oranye, O. (2010). Empowerment, job satisfaction and organizational commitment: A comparative analysis of nurses working in Malaysia and England. Journal of Nursing Management, 18, 582–591.
  • Akgül, A. ve Çevik, O. (2005). İstatistiksel analiz teknikleri. Ankara: Emek Ofset.
  • Aktan, C. C. ve Vural, İ. Y. (2007). Çokuluslu şirketler ve kurumsal sosyal sorumluluk. Coşkun Can Aktan (Ed.) Kurumsal sosyal sorumluluk, işletmeler ve sosyal sorumluluk, İstanbul: İGİAD Yayınları, 138-145.
  • Allen, N. J. ve Meyer, J. P. (1990). The measurement and antecedents of affective, continuance and normative commitment to the organization. Journal of Occupational Psychology, 63, 1-18.
  • Altunışık, R., Coşkun, R., Bayraktaroğlu, S. ve Yıldırım, E. (2004). Sosyal bilimlerde araştırma yöntemleri: SPSS uygulamalı. Geliştirilmiş 3. Baskı, Sakarya: Sakarya Kitabevi.
  • Andriof, J. (2002). Unfolding stakeholder thinking: Theory, responsibility and engagement, United Kingdom: Greenleaf Publishing.
  • Anton, C. (2009). The impact of role stress on workers’ behaviour through job satisfaction and organizational commitment. International Journal of Psychology, 44(3), 187-194. Blundin, C., Chatvisedphan, S., Dusadeewanich, S. ve Perova, E. W. (2012). The impact of nationality, gender and education on students’ buying attitudes towards ethical and socially responsible products. Johnson & Wales University Scholars Archive,
  • http://scholarsarchive.jwu.edu/cgi/viewcontent.c
  • gi?article=1010&context=mba_student, Erişim Tarihi: 12.03.2014.
  • Boeger, N. (2008). Perspectives on corporate social responsibility, United Kingdom: Edward Elgar Publishing.
  • Bogler, R. ve Somech, A. (2004). Influence of teacher empowerment on teachers' organizational commitment, professional commitment and organizational citizenship behavior in schools. Teaching and Teacher Education, 20(3), 277- 289.
  • Brammer, S., Millington, A. ve Rayton, B. (2007). The contribution
  • organizational commitment. International Journal of Human Resource Management, 18(10), 1701–1719. responsibility
  • to Büyüköztürk, Ş. (2008). Sosyal bilimler için veri analizi el kitabı, Ankara: Pegem Yayınevi.
  • Carroll, A. B. (1991). The pyramid of corporate social responsibility:
  • organizational stakeholders. Business Horizons, 34(4), 39-48. the moral management
  • of Cheney, G. ve Tompkins, P. K. (1987). Coming to terms with organizational ıdentification and commitment. Central States Speech Journal, 38(1), 1-15.
  • “Corporate social responsibility (Economics department of Athens University of Economics and Business)”, CR Theoretical Background,
  • http://www.csrquest.net/default.aspx?articleID=1 3126&heading=, Erişim Tarihi: 03.03.2014
  • Crane, A., Matten, D., Mcwillams, A., Moon, J. ve Siegel, D. (2008). The oxford handbook of corporate social responsibility, United Kingdom: Oxford Handbooks Online.
  • De Cuyper, N., Notelaers, G. ve De Witte, H. (2009). Job insecurity and employability in fixed-term contractors, agency workers and permanent workers, associations with job satisfaction and affective organizational commitment, Journal of Occupational Health Psychology, 14(2), 193–205.
  • Davis, K. (1960). Can business afford to ignore social responsibilities?, California Management Review, 2(3), 70-76.
  • Erkman, T. ve Şahinoğlu, F. (2012). Kurumsal sosyal sorumluluk faaliyetlerine ilişkin çalışan algıları ile örgütsel bağlılık ilişkisinin hizmet sektöründe bir işletmede incelenmesi. Marmara Üniversitesi İktisadi ve İdari Bilimler Dergisi, 33(2), 267-294.
  • Fields, D. (2002). Taking the measure of work: a guide to validated scales for organizational research and diagnosis. USA: Sage Publications.
  • Finegan, J. (2000). The impact of person and organizational values on organizational commitment. Journal of Occupational and Organizational Psychology, 73(2), 149-169.
  • Gilder, D., Schuyt, T. ve Breedjik, M. (2005). Effects of an employee volunteering program on the work force: the ABN- AMRO case. Journal of Business Ethics, 61(2), 143-152.
  • Grusky, O. (1966). Career mobility and organizational commitment. Administrative Science Quarterly, 10(4), 488-503.
  • Heery, E. ve Noon, M. (2008). A dictionary of human resource management, United Kingdom: Oxford University Press.
  • Herndon, N., Fraedrich, J. P. ve Yeh, Q. (2001). An investigation of moral values and the ethical content of the corporate culture: Taiwanese versus U.S. sales people. Journal of Business Ethics, 30(1), 73–85.
  • Hofman, P. ve Newman, A. (2014). The impact of perceived corporate social responsibility on organizational commitment and the moderating role of collectivism and masculinity: Evidence from China. The International Journal of Human Resource Managament, 25(5), 631-652.
  • Hopkins, M. (2012). Corporate social responsibility and international development: Is business the solution?. New York: Routhledge.
  • Huang, C., You, C. ve Tsai, M. (2012). A multidimensional analysis of ethical climate, job satisfaction, organizational commitment and organizational citizenship behaviors. Nursing Ethics, 19(4), 513-529.
  • Hulpia, H., Devos, G. ve Rosseel, Y. (2009). The relationship between the perception of distributed leadership in secondary schools and teachers’ and teacher leaders’ job satisfaction and organizational commitment. School Effectiveness and School Improvement, 20(3), 291–317.
  • İliç, D. K. (2010). İşletmelerin kurumsal sosyal sorumluluk düzeylerinin belirlenmesine yönelik bir literatür taraması. Ege Akademik Bakış, 10(1), 303-318.
  • İslamoğlu, H. (2009). Sosyal bilimlerde araştırma yöntemleri, İstanbul: Beta Yayınları.
  • Kalaycı, Ş. vd. (2009). SPSS uygulamalı çok değişkenli istatistik teknikleri, 4. Baskı. Ankara: Asil Yayın Dağıtım.
  • Kangarlouei, S. J. ve Motavassel, M. (2011). The investigation of the relationship between cultural values and corporate social responsibility (CSR), organizational commitment (OC) and personal benefit (PB) in accounting system of Iran. Asian Journal of Business Management, 3(4), 317-324.
  • Koh, H. C. ve Boo, E. (2004). Organizational ethics and employee satisfaction and commitment. Management Decision, 42(5), 677-693.
  • Meyer, J. P. ve Allen, N. J. (1991). A three-component conceptualization of organizational commitment: Some methodological considerations. Human Resource Management Review, 1(1), 61-98.
  • Moon, T., Hur, W., Ko, S., Kim, J. ve Yoon, S. (2014). Bridging corporate social responsibility and compassion at work relations to organizational justice and affective organizational commitment. Career Development International, 19(1), 49-72.
  • Öksüz, Y. ve İci, A. (2012). İlköğretim okulları yöneticilerinin örgütsel bağlılık düzeyleri ile ertelemecilik davranışları arasındaki ilişki. International Journal of Social Science, 5(4), 161-182.
  • Özdemir, H Ö. (2007), Çalışanların kurumsal sosyal sorumluluk algılamalarının örgütsel özdeşleşme, örgütsel bağlılık ve iş tatminine etkisi: OPET çalışanlarına yönelik uygulama (Basılmamış Doktora Tezi). İstanbul: Marmara Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü İletişim Bilimleri Anabilim Dalı.
  • Paetzold, K. (2010). Corporate social responsibility (CSR): An international marketing approach, Hamburg: Diplomica Verlag. Peterson, D. K. (2004). The relationship between perceptions of corporate citizenship and organizational commitment. Business and Society, 43(3), 296-319.
  • Ross, J. K., Patterson, L. T. ve Stutts, M. A. (1992). Consumer perceptions of organizations that use cause-related marketing. Journal of the Academy of Marketing Science, 20(1), 93- 7.
  • Sethi, S. P. (1975). Dimensions of corporate social performance: An analytical framework. California Management Review, 17(3), 58-64.
  • Sims, R. R. (2003). Ethics and corporate social responsibility: Why giants fall?, USA: Greenwood Publishing Group.
  • Tuzzolino, F. ve Armandi, B. R. (1981). A need-hierarchy framework for assessing corporate social responsibility. Academy of Management Review, 6(1), 21-28.
  • Valentine, S., Godkin, L. ve Lucero, M. (2002). Ethical context, organizational commitment and person-organization fit. Journal of Business Ethics, 41(4), 349-360.
  • You, C. S., Huang, C. C., Wang, H. B., Liu, K. N., Lin, C. H. ve Tseng, J. (2013). The relationship between corporate social responsibility,
  • commitment. International Journal of Organizational Innovation, 5(4), 65-77. and
  • organizational Yönet, E. (2005). Kurumsal sosyal sorumluluk anlayışında son dönemeç: Stratejik sorumluluk. Sosyal Bilimler Dergisi, 8(13), 239-264.
There are 51 citations in total.

Details

Other ID JA43YB86MU
Journal Section Review Article
Authors

Rıza Demir

Erman Türkmen

Publication Date July 31, 2014
Published in Issue Year 2014Volume: 6 Issue: 2

Cite

APA Demir, R., & Türkmen, E. (2014). Çalışanların Kurumsal Sosyal Sorumluluk Algılarının Örgüte Bağlılıkları Üzerindeki Etkisinin İncelenmesine Yönelik Bir Araştırma. Aksaray Üniversitesi İktisadi Ve İdari Bilimler Fakültesi Dergisi, 6(2), 47-59.
AMA Demir R, Türkmen E. Çalışanların Kurumsal Sosyal Sorumluluk Algılarının Örgüte Bağlılıkları Üzerindeki Etkisinin İncelenmesine Yönelik Bir Araştırma. Journal of ASU FEAS. July 2014;6(2):47-59.
Chicago Demir, Rıza, and Erman Türkmen. “Çalışanların Kurumsal Sosyal Sorumluluk Algılarının Örgüte Bağlılıkları Üzerindeki Etkisinin İncelenmesine Yönelik Bir Araştırma”. Aksaray Üniversitesi İktisadi Ve İdari Bilimler Fakültesi Dergisi 6, no. 2 (July 2014): 47-59.
EndNote Demir R, Türkmen E (July 1, 2014) Çalışanların Kurumsal Sosyal Sorumluluk Algılarının Örgüte Bağlılıkları Üzerindeki Etkisinin İncelenmesine Yönelik Bir Araştırma. Aksaray Üniversitesi İktisadi ve İdari Bilimler Fakültesi Dergisi 6 2 47–59.
IEEE R. Demir and E. Türkmen, “Çalışanların Kurumsal Sosyal Sorumluluk Algılarının Örgüte Bağlılıkları Üzerindeki Etkisinin İncelenmesine Yönelik Bir Araştırma”, Journal of ASU FEAS, vol. 6, no. 2, pp. 47–59, 2014.
ISNAD Demir, Rıza - Türkmen, Erman. “Çalışanların Kurumsal Sosyal Sorumluluk Algılarının Örgüte Bağlılıkları Üzerindeki Etkisinin İncelenmesine Yönelik Bir Araştırma”. Aksaray Üniversitesi İktisadi ve İdari Bilimler Fakültesi Dergisi 6/2 (July 2014), 47-59.
JAMA Demir R, Türkmen E. Çalışanların Kurumsal Sosyal Sorumluluk Algılarının Örgüte Bağlılıkları Üzerindeki Etkisinin İncelenmesine Yönelik Bir Araştırma. Journal of ASU FEAS. 2014;6:47–59.
MLA Demir, Rıza and Erman Türkmen. “Çalışanların Kurumsal Sosyal Sorumluluk Algılarının Örgüte Bağlılıkları Üzerindeki Etkisinin İncelenmesine Yönelik Bir Araştırma”. Aksaray Üniversitesi İktisadi Ve İdari Bilimler Fakültesi Dergisi, vol. 6, no. 2, 2014, pp. 47-59.
Vancouver Demir R, Türkmen E. Çalışanların Kurumsal Sosyal Sorumluluk Algılarının Örgüte Bağlılıkları Üzerindeki Etkisinin İncelenmesine Yönelik Bir Araştırma. Journal of ASU FEAS. 2014;6(2):47-59.