Research Article
Year 2022,
, 149 - 158, 30.06.2022
Abstract
Robert W. Cox’un Gramsci’den alarak uluslararası ilişkiler disiplinine uyarladığı “hegemonya” kavramı, uluslararası sistem içinde yer alan devletlerin yanında devlet dışı aktörlerin de yer aldığı, rızaya dayalı bir ilişki biçimi olarak tanımlanmaktadır. Cox’a göre hegemonya, yalnızca devletler arası ilişkiler ile anlaşılamaz; çünkü, hegemonya, devletlerin sosyal sınıfları ile bağlantı kurmasını sağlayan, uluslararası düzeyde bir üretim modeli üzerine kuruldur. Cox’un uygulamaya çalıştığı bu yaklaşım, sosyal güçler, devlet yapısı ve devlet dış politikası arasındaki ilişkiyi ortaya koymayı amaçlamaktadır. Robert W. Cox’un hegemonya kavramı çerçevesinde inşa etmiş olduğu kuram, yeni-Gramşiyan perspektifi etkileyen ve besleyen bir metedollojiye sahiptir. Bu metedoloji, bilhassa belirsizlik dönemlerinin adlandırılması ve gelecek ihtimaller hakkında düşünülmeyi kolaylaştıran olanaklara sahiptir.
Bu çalışma, Robert W. Cox’un Gramsci’nin hegemonya kavramını uluslararası ilişkiler disiplinine katarken kullandığı metodlardan bahsederken, aynı zamanda uluslararası ilişkiler teorilerinin hegemonya görüşlerini de açıklamaktadır. Çalışmanın asıl açıklamaya çalıştığı sorunsal ise Cox’un hegemonya yaklaşımının günümüz uluslararası sistem içerisindeki geçerliliğidir.
References
- Aka, A. (2009). Antonio Gramsci ve "Hegemonik Okul". Balikesir University Journal of Social Sciences Institute, 12(21).
- Akoğuz, N. (2018). Uluslararası İlişkilerde Hegemonya, Yumuşak Güç, Algı Yönetimi: Amerika Birleşik Devletleri Örneği, Yayımlanmış Doktora Tezi, Süleyman Demirel Üniversitesi, Sosyal Bilimler Enstitüsü, Uluslararası İlişkiler Anabilim Dalı, Isparta.
- Augelli, E. ve Craig N. M. (1993). Gramsci and International Relations: A General Perspective with Examples from Recent US Policy toward the Third World, in Stephen Gill, (ed.), Gramsci, Historical Materialism, and International Relations. Cambridge: Cambridge University Press, 127-148.
- Bank, R. B. (2015). Gramsci’nin Devlet ve Hegemonya Kavramlarının Kuramsal Çözümlemesi. Yakın Doğu Üniversitesi Sosyal Bilimler Dergisi, 8(2), 2-40.
- Bostanoğlu, B. (2009). Uluslararası İlişkilerde Metodoloji Tartışmaları ve Robert W. Cox, Burcu Bostanoğlu ve Mehmet Akif Okur, ”Uluslararası İlişkilerdem Eleştirel Kuram Hegemonya - Medeniyetler ve Robert W. Cox. İmge Kitabevi, Ankara.
- Bozdağlıoğlu, Y. (2013). Hegemonic (in) Stability Theory and Us Foreign Policy: The Legacy of the Neocons in the Middle East. Anadolu University Journal of Social Sciences, 13(3).
- Cox, R. W. (1996). Part II Theory. In R. W. Cox, & T. J. Sinclair, Approaches to world order (pp. 41-190). Great Britain: Cambridge University Press.
- Cox, R. W. (1981). Social Forces, States and World Orders: Beyond International Relations Theory, Millenium, Journal of International Studies, 10(2).
- Cox, R. W. (1992). Social Forces, States and World Orders: Beyond International Relations Theory, Perspectives on world Politics, içinde Eds. Richard Little, Michael Smith, Routledge, London, NY.
- Cox, R. W. (1993). Gramsci, Hegemony and International Relations: An Essay in Method, in Stephen Gill, (ed.), Gramsci, Historical Materialism, and International Relations. Cambridge: Cambridge University Press, 49-67.
- Cox, Robert W. and Timothy J. Sinclair (1996), Approaches to World Order, Cambridge: Cambridge University Press.
- Dirzauskaite, G., & Ilinca, N. C. (2017). Understanding “Hegemony” in International Relations Theories. Development and International Relations Aalborg University, 18.
- Gill, Stephen and David Law (1993) Global Hegemony and the Structural Power of Capital, in Stephen Gill (ed.), Gramsci, Historical Materialism, and International Relations. New York: Cambridge University Press, pp. 93-127.
- Gramsci, A. (1971). Selections from the Prison Notebooks of Antonio Gramsci, çev. Q. Hoare and G. Nowell Smith, New York: International Publishers, London: Lawrence and Wishart.
- Karacasulu, N. (2009). ‘Hegemonik Düzen Tartışmaları ve Eleştirel Görüşler, Dokuz Eylül Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü Dergisi, 11(4).
- Kaymak, M. (2016). Hegemonya Tartışmaları Işığında İngiliz ve Amerikan Hegemonyaları: Yönlendirici Hegemonyadan Kural Koyucu Hegemonyaya. Hacettepe Üniversitesi İktisadi ve İdari Bilimler Fakültesi Dergisi, 34(1).
- Keohane, R. (1984). After Hegemony: Cooperation and Discord in the World Political Economy. Princeton: NJ: Princeton University Press.
- Kindleberger, C. P. (1973). The World in Depression, 1929-1939. Berkeley: University of California.
- Kurtbağ, Ö. (2007). Eleştirel Uluslararası İlişkiler Yaklaşımları Çerçevesinde Amerikan Dış Politika Analizi–Hegemonya Söylemi ve Amerikan Muhafazakâr Sağı. Yayımlanmamış Doktora Tezi, Ankara Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü Uluslararası İlişkiler Anabilim Dalı, Ankara.
- Okur, M. A. (2012). Emperyalizm Hegemonya imparatorluk, Ötüken Neşriyat, İstanbul.
- Okur, M. A. (2015). Gramsci, Cox ve Hegemonya: Yerelden Küresele, İktidarın Sosyolojisi Üzerine. International Relations/Uluslararasi Iliskiler, 12(46), 131-151.
- Özçelik, S. (2005). Neorealist and Neo-Gramscian Hegemony İn İnternational Relations And Conflict Resolution During The 1990s. Ekonomik ve Sosyal Araştırmalar Dergisi.
- Rupert, M. (1993) “Alienation, Capitalism, and the Inter-state System: Toward a Marxian/Gramscian Critique”, in Stephen Gill (ed.), Gramsci, Historical Materialism, and International Relations. New York: Cambridge University Press, 67-93.
- Şener, B. (2014). Uluslararası İlişkilerde Hegemonya Olgusu ve ABD Hegemonyasının Siyasal ve Kültürel Kaynağı:“Amerikan İstisnacılığı” Ya Da “Açık/Kaçınılmaz Yazgı”.
- Yılmaz, S. (2010). State, Power, and Hegemony. International Journal of Business and Social Science, 1(3). Webb, M. C. ve Krasner, S. D. (1989). Hegemonic Stability Theory: An Empirical Assessment. Review of International Studies, 15 (2), 183-198.
Year 2022,
, 149 - 158, 30.06.2022
Abstract
References
- Aka, A. (2009). Antonio Gramsci ve "Hegemonik Okul". Balikesir University Journal of Social Sciences Institute, 12(21).
- Akoğuz, N. (2018). Uluslararası İlişkilerde Hegemonya, Yumuşak Güç, Algı Yönetimi: Amerika Birleşik Devletleri Örneği, Yayımlanmış Doktora Tezi, Süleyman Demirel Üniversitesi, Sosyal Bilimler Enstitüsü, Uluslararası İlişkiler Anabilim Dalı, Isparta.
- Augelli, E. ve Craig N. M. (1993). Gramsci and International Relations: A General Perspective with Examples from Recent US Policy toward the Third World, in Stephen Gill, (ed.), Gramsci, Historical Materialism, and International Relations. Cambridge: Cambridge University Press, 127-148.
- Bank, R. B. (2015). Gramsci’nin Devlet ve Hegemonya Kavramlarının Kuramsal Çözümlemesi. Yakın Doğu Üniversitesi Sosyal Bilimler Dergisi, 8(2), 2-40.
- Bostanoğlu, B. (2009). Uluslararası İlişkilerde Metodoloji Tartışmaları ve Robert W. Cox, Burcu Bostanoğlu ve Mehmet Akif Okur, ”Uluslararası İlişkilerdem Eleştirel Kuram Hegemonya - Medeniyetler ve Robert W. Cox. İmge Kitabevi, Ankara.
- Bozdağlıoğlu, Y. (2013). Hegemonic (in) Stability Theory and Us Foreign Policy: The Legacy of the Neocons in the Middle East. Anadolu University Journal of Social Sciences, 13(3).
- Cox, R. W. (1996). Part II Theory. In R. W. Cox, & T. J. Sinclair, Approaches to world order (pp. 41-190). Great Britain: Cambridge University Press.
- Cox, R. W. (1981). Social Forces, States and World Orders: Beyond International Relations Theory, Millenium, Journal of International Studies, 10(2).
- Cox, R. W. (1992). Social Forces, States and World Orders: Beyond International Relations Theory, Perspectives on world Politics, içinde Eds. Richard Little, Michael Smith, Routledge, London, NY.
- Cox, R. W. (1993). Gramsci, Hegemony and International Relations: An Essay in Method, in Stephen Gill, (ed.), Gramsci, Historical Materialism, and International Relations. Cambridge: Cambridge University Press, 49-67.
- Cox, Robert W. and Timothy J. Sinclair (1996), Approaches to World Order, Cambridge: Cambridge University Press.
- Dirzauskaite, G., & Ilinca, N. C. (2017). Understanding “Hegemony” in International Relations Theories. Development and International Relations Aalborg University, 18.
- Gill, Stephen and David Law (1993) Global Hegemony and the Structural Power of Capital, in Stephen Gill (ed.), Gramsci, Historical Materialism, and International Relations. New York: Cambridge University Press, pp. 93-127.
- Gramsci, A. (1971). Selections from the Prison Notebooks of Antonio Gramsci, çev. Q. Hoare and G. Nowell Smith, New York: International Publishers, London: Lawrence and Wishart.
- Karacasulu, N. (2009). ‘Hegemonik Düzen Tartışmaları ve Eleştirel Görüşler, Dokuz Eylül Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü Dergisi, 11(4).
- Kaymak, M. (2016). Hegemonya Tartışmaları Işığında İngiliz ve Amerikan Hegemonyaları: Yönlendirici Hegemonyadan Kural Koyucu Hegemonyaya. Hacettepe Üniversitesi İktisadi ve İdari Bilimler Fakültesi Dergisi, 34(1).
- Keohane, R. (1984). After Hegemony: Cooperation and Discord in the World Political Economy. Princeton: NJ: Princeton University Press.
- Kindleberger, C. P. (1973). The World in Depression, 1929-1939. Berkeley: University of California.
- Kurtbağ, Ö. (2007). Eleştirel Uluslararası İlişkiler Yaklaşımları Çerçevesinde Amerikan Dış Politika Analizi–Hegemonya Söylemi ve Amerikan Muhafazakâr Sağı. Yayımlanmamış Doktora Tezi, Ankara Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü Uluslararası İlişkiler Anabilim Dalı, Ankara.
- Okur, M. A. (2012). Emperyalizm Hegemonya imparatorluk, Ötüken Neşriyat, İstanbul.
- Okur, M. A. (2015). Gramsci, Cox ve Hegemonya: Yerelden Küresele, İktidarın Sosyolojisi Üzerine. International Relations/Uluslararasi Iliskiler, 12(46), 131-151.
- Özçelik, S. (2005). Neorealist and Neo-Gramscian Hegemony İn İnternational Relations And Conflict Resolution During The 1990s. Ekonomik ve Sosyal Araştırmalar Dergisi.
- Rupert, M. (1993) “Alienation, Capitalism, and the Inter-state System: Toward a Marxian/Gramscian Critique”, in Stephen Gill (ed.), Gramsci, Historical Materialism, and International Relations. New York: Cambridge University Press, 67-93.
- Şener, B. (2014). Uluslararası İlişkilerde Hegemonya Olgusu ve ABD Hegemonyasının Siyasal ve Kültürel Kaynağı:“Amerikan İstisnacılığı” Ya Da “Açık/Kaçınılmaz Yazgı”.
- Yılmaz, S. (2010). State, Power, and Hegemony. International Journal of Business and Social Science, 1(3). Webb, M. C. ve Krasner, S. D. (1989). Hegemonic Stability Theory: An Empirical Assessment. Review of International Studies, 15 (2), 183-198.
There are 25 citations in total.
Details
| Primary Language | Turkish |
|---|---|
| Subjects | Political Science |
| Journal Section | Research Article |
| Authors | |
| Publication Date | June 30, 2022 |
| Published in Issue | Year 2022 |