Research Article
BibTex RIS Cite

The Effect of Identification (Self-Integration) on Professional Vitality: A Research on Pharmacists

Year 2022, Volume: 7 Issue: 19, 495 - 514, 29.10.2022
https://doi.org/10.25204/iktisad.1148698

Abstract

In today's business world, the power of human resources becomes crucial as it helps businesses to achieve the desired efficiency. It has become an important fact that the job meets the spiritual needs as well as the substantial needs. If the employee feels like a part of the organization, it is possible for the employee to perform the job by lovingly, willingly and enthusiastically. Thus, the employee is identified with the work done. These employees participate enthusiastic and full of energy in their work and also become creative and vitality in an organization. While performing a profession, they are vigorous and robust. Therefore, these concepts constitute clues to professional vitality. In this study, it was aimed to investigate the effect of the identification (self-integration) dimension of psychological ownership on professional vitality. The sample used for this study consists of 149 pharmacists working in Samsun. A questionnaire was used to gather data for this research. Moreover, SPSS and LISREL programs were used to analyze the data. Lastly, it was concluded that the integration of pharmacists with their professions has a significant effect on their professional vitality levels.

References

  • Akçakanat, T. (2020). Mesleki canlılık. Sema Polatçı (Ed.), Kuramsal temelleriyle örgütsel davranış ölçekleri rehberi içinde (s. 427- 432). Ankara: Nobel Yayıncılık.
  • Akdoğan, A. A. ve Köksal, O. (2014). Aidiyet algısının örgütsel vatandaşlık davranışı üzerindeki etkisinde yöneticiye güvenin aracılık rolü. Atatürk Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü Dergisi, 18(1): 25-43.
  • Akyüz, H. E. (2018). Yapı geçerliliği için doğrulayıcı faktör analizi: Uygulamalı bir çalışma. Bitlis Eren Üniversitesi Fen Bilimleri Dergisi, 7(2), 186-198.
  • Arslan, G., Yıldırım, M. ve Aytaç, M. (2022). Subjective vitality and loneliness explain how coronavirus anxiety increases rumination among college students. Death studies, 46(5), 1042-1051.
  • Asatryan, V. S. ve Oh, H. (2008). Psychological ownership theory: An exploratory application in the restaurant industry. Journal of Hospitality & Tourism Research, 32(3), 363-386.
  • Ateş, M. ve Pelit, E. (2022). Turist rehberlerinin mesleki canlılıklarının mesleki bağlılıkları üzerindeki etkisi. Güncel Turizm Araştırmaları Dergisi, 6(1), 9-27.
  • Ateş, M. (2020). Algılanan örgütsel desteğin mesleki canlılık ve mesleki bağlılık üzerindeki etkisi: turist rehberlerine yönelik bir araştırma (Master's thesis, Sosyal Bilimler Enstitüsü).
  • Avey, J. B., Avolio, B. J., Crossley, C. D. ve Luthans, F. (2009). Psychological ownership: Theoretical extensions, measurement and relation to work outcomes. Journal of Organizational Behavior: The International Journal of Industrial, Occupational and Organizational Psychology and Behavior, 30(2), 173-191.
  • Aydınlı Kulak, F. (2016). Mesleki canlılık. Pelin Kanten ve Selahattin Kanten (Ed.), Örgütsel davranışın aydınlık ve karanlık yüzü içinde (s. 227-237). Ankara: Nobel Akademik Yayıncılık.
  • Bandura, A. (1977). Self-efficacy: toward a unifying theory of behavioral change. Psychological review, 84(2), 191.
  • Baruch, Y., Grimland, S. ve Vigoda-Gadot, E. (2014). Professional vitality and career success: Mediation, age and outcomes. European Management Journal, 32(3), 518-527.
  • Chu, F., Long, Y. ve Guo, M. (2015). Determinants and outcomes of professional vitality: evidence from China. Social Behavior and Personality: An International Journal, 43(8), 1335-1345.
  • DeFelippo, A. M. ve Dee, J. R. (2022). Vitality in the academic workplace: sustaining professional growth for mid-career faculty. Innovative Higher Education, 1-21.
  • Demirkaya, H. ve Şimşek Kandemir, A. (2014), 21. yüzyılın anahtar rekabet faktörü olan psikolojik sahiplenme üzerine bir işletme incelemesi, Çalışma Dünyası Dergisi, 2(3), 7-21.
  • Dirik, D. (2020). Psikolojik sahiplenme. Sema Polatcı (Ed.), Kuramsal Temelleriyle Örgütsel Davranış Ölçekleri Rehberi içinde (s. 693-703). Ankara: Nobel Yayıncılık.
  • Dittmar, H. (1992). The social psychology of material possessions: To have is to be. Palgrave MacMillan.
  • Eliüşük, A. (2014). Sabır eğiliminin öz-belirleme öz-anlayış ve kişilik özellikleri açısından incelenmesi. (Yayınlanmamış doktora tezi), Konya: Necmettin Erbakan Üniversitesi Eğitim Bilimleri Enstitüsü Psikolojik Danışma ve Rehberlik Bilim Dalı.
  • Erbay, Ş. ve Beydoğan, H. Ö. (2017). Eğitimcilerin eğitim araştırmalarına yönelik tutumları. Ahi Evran Üniversitesi Kırşehir Eğitim Fakültesi Dergisi, 18(3), 246-260.
  • Etzioni, A. (1991). The socio-economics of property. Journal of social behavior and personality, 6(6), 465-468.
  • Gürbüz, S. ve Şahin, F. (2017). Sosyal bilimlerde araştırma yöntemleri. Ankara: Seçkin Yayıncılık.4. Baskı.
  • Harvey, T. A. (2002). Professional vitality and the principalship: A construct validity study. The University of Maine.
  • Hillenbrand, C. ve Money, K. G. (2015). Unpacking the mechanism by which psychological ownership manifests at the level of the individual: A dynamic model of identity and self. Journal of Marketing Theory and Practice, 23(2), 148-165.
  • Khany, R. ve Malekzadeh, P. (2015). Associations among EFL teachers' professional identity, professional vitality, and creativity. Teaching English Language, 9(2), 37-74.
  • Kılınç, S. ve Yener, S. (2020). İş özerkliğinin mesleki canlılığa etkisi. 28. Ulusal yönetim ve organizasyon kongresi bildiriler kitabı. Ankara Sosyal Bilimler Üniversitesi Siyasal Bilgiler Fakültesi İşletme Bölümü, 3- 5 Eylül 2020.
  • Korkmaz, F. (2021). Mesleki canlılık kazanımında iş-aile zenginleşmesinin rolü: yapısal eşitlik model analizi. İşletme Araştırmaları Dergisi, 13(1), 942-955.
  • Mayhew, M. G., Ashkanasy, N. M., Bramble, T. ve Gardner, J. (2007). A study of the antecedents and consequences of psychological ownership in organizational settings. The Journal of social psychology, 147(5), 477-500.
  • O’driscoll, M. P., Pierce, J. L. ve Coghlan, A. M. (2006). The psychology of ownership: Work environment structure, organizational commitment, and citizenship behaviors. Group & Organization Management, 31(3), 388-416.
  • Orçan, F. (2018). Açımlayıcı ve doğrulayıcı faktör analizi: İlk hangisi kullanılmalı. Eğitimde ve Psikolojide Ölçme ve Değerlendirme Dergisi, 9(4), 413-421.
  • Ozbozkurt, O. B., Ince, M. ve Yesilkus, F. (2022). Does psychological ownership affect green organizational behavior? PEOPLE: International Journal of Social Sciences, 8(1), 138-157.
  • Pan, X. F., Qin, Q. ve Gao, F. (2014). Psychological ownership, organization-based self-esteem and positive organizational behaviors. Chinese Management Studies.
  • Peng, H. ve Pierce, J. (2015). Job-and organization-based psychological ownership: Relationship and outcomes. Journal of Managerial Psychology.
  • Pierce, J. L., Jussila, I. ve Li, D. (2018). Development and validation of an instrument for assessing collective psychological ownership in organizational field settings. Journal of Management & Organization, 24(6), 776-792.
  • Pierce, J. L., Kostova, T. ve Dirks, K. T. (2001). Toward a theory of psychological ownership in organizations. Academy of management review, 26(2), 298-310.
  • Pierce, J. L., Kostova, T. ve Dirks, K. T. (2003). The state of psychological ownership: Integrating and extending a century of research. Review of general psychology, 7(1), 84-107.
  • Pierce, J. L., Rubenfeld, S. A. ve Morgan, S. (1991). Employee ownership: A conceptual model of process and effects. Academy of Management review, 16(1), 121-144.
  • Raykov, T., Marcoulides, G. A. (2006). A first course in structural equation modeling. New Jersey: Lawrence Erlbaum Associates, Inc., Publishers.
  • Reyes-Gonzalez, S. (2007). Professional vitality: Perspectives from nine school principals (Doctoral dissertation, Washington State University).
  • Schaufeli, W. B., Salanova, M., González-Romá, V. ve Bakker, A. B. (2002). The measurement of engagement and burnout: A two sample confirmatory factor analytic approach. Journal of Happiness studies, 3(1), 71-92.
  • Sekaran, U., (1992). Research methods for business. Canada: John Wiley & Sons, Inc.
  • Smadov, S. (2006). İş doyumu ve örgütsel bağlılık: Özel sektörde bir uygulama (Doctoral dissertation). DEÜ Sosyal Bilimleri Enstitüsü. İzmir.
  • Uçar, Z. (2017). Psikolojik sahiplenme: örgütsel alana ilişkin bir model önerisi. Dokuz Eylül Üniversitesi İktisadi İdari Bilimler Fakültesi Dergisi, 32(1), 167-200.
  • Uçar, Z. (2018). Psikolojik sahiplik olgusunu örgütsel düzlemde ölçmek için ölçek geliştirme çalışması. İşletme Araştırmaları Dergisi, 10(3), 640-654.
  • Uzunbacak, H. H. ve Akçakanat, T. (2018). Mesleki canlılık ölçeği türkçe formunun geçerlik ve güvenirlik çalışması. Journal of Social and Humanities Sciences Research, 5(28), 3222-3230.
  • Vaezi, R., Hosseinpour, D. ve Sohrabi, F. (2019). The relationship between professional vitality and job success in organizations. Journal of Sustainable Human Resource Management, 1(1), 111-95.
  • Van Dyne, L. ve Pierce, J. L. (2004). Psychological ownership and feelings of possession: Three field studies predicting employee attitudes and organizational citizenship behavior. Journal of Organizational Behavior: The International Journal of Industrial, Occupational and Organizational Psychology and Behavior, 25(4), 439-459.
  • Vandewalle, D., Van Dyne, L. ve Kostova, T. (1995). Psychological ownership: An empirical examination of its consequences. Group & Organization Management, 20(2), 210-226.
  • Yeşil, Ü., Bancar, A. ve Budak, G. (2015). Psikolojik sahiplik kavramına ilişkin bir literatür incelemesi. Eskişehir Osmangazi Üniversitesi Sosyal Bilimler Dergisi, 16(2), 59-82.
  • Yıldız, B. (2016). Öncülleri ve sonuçlarıyla psikolojik sahiplik. Soner Taslak ve Birgül Çiftçi (Ed.), Postmodern örgütlerde güncel davranışsal konular: Örnek olay incelemeli içinde (s. 355-376). İstanbul: Beta Basım Yayım Dağıtım A. Ş.

Kimlikleştirmenin (Benlikle Bütünleştirme) Mesleki Canlılığa Etkisi: Eczacılar Üzerine Bir Araştırma

Year 2022, Volume: 7 Issue: 19, 495 - 514, 29.10.2022
https://doi.org/10.25204/iktisad.1148698

Abstract

Günümüz iş yaşamında istenilen verimin elde edilmesinde insan kaynağının gücü yadsınamamaktadır. İşin maddi ihtiyaçlar yanında manevi ihtiyaçları da karşılaması önemli bir olgu haline gelmiştir. Çalışanın işini severek, isteyerek ve benimseyerek yapması, kendisini örgütün bir parçası olarak görmesi ile mümkün olmaktadır. Böylece yapılan iş ile çalışan özdeşleşmektedir. İşi ile bütünleşen çalışan aynı zamanda işine karşı hevesli ve enerji ile dolmakta, işinde yaratıcı ve canlı hale gelmektedir. Mesleğini icra ederken dinç ve güçlü olmaktadır. Bu kavramlar mesleki canlılığa ilişkin ipuçlarını oluşturmaktadır. Çalışmada psikolojik sahiplenmenin kimlikleştirme/benlikle bütünleştirme boyutunun mesleki canlılığa etkisi araştırılmak istenmiştir. Araştırmanın örneklem grubunu Samsun ilinde görev yapan 149 eczacı oluşturmaktadır. Araştırma verileri anket yöntemiyle elde edilmiş, veriler SPSS ve LISREL programları ile analiz edilmiştir. Elde edilen veriler ışığında eczacıların meslekleri ile bütünleşmelerinin mesleki canlılık düzeyleri üzerinde anlamlı bir etkisinin olduğu sonucuna ulaşılmıştır. 

References

  • Akçakanat, T. (2020). Mesleki canlılık. Sema Polatçı (Ed.), Kuramsal temelleriyle örgütsel davranış ölçekleri rehberi içinde (s. 427- 432). Ankara: Nobel Yayıncılık.
  • Akdoğan, A. A. ve Köksal, O. (2014). Aidiyet algısının örgütsel vatandaşlık davranışı üzerindeki etkisinde yöneticiye güvenin aracılık rolü. Atatürk Üniversitesi Sosyal Bilimler Enstitüsü Dergisi, 18(1): 25-43.
  • Akyüz, H. E. (2018). Yapı geçerliliği için doğrulayıcı faktör analizi: Uygulamalı bir çalışma. Bitlis Eren Üniversitesi Fen Bilimleri Dergisi, 7(2), 186-198.
  • Arslan, G., Yıldırım, M. ve Aytaç, M. (2022). Subjective vitality and loneliness explain how coronavirus anxiety increases rumination among college students. Death studies, 46(5), 1042-1051.
  • Asatryan, V. S. ve Oh, H. (2008). Psychological ownership theory: An exploratory application in the restaurant industry. Journal of Hospitality & Tourism Research, 32(3), 363-386.
  • Ateş, M. ve Pelit, E. (2022). Turist rehberlerinin mesleki canlılıklarının mesleki bağlılıkları üzerindeki etkisi. Güncel Turizm Araştırmaları Dergisi, 6(1), 9-27.
  • Ateş, M. (2020). Algılanan örgütsel desteğin mesleki canlılık ve mesleki bağlılık üzerindeki etkisi: turist rehberlerine yönelik bir araştırma (Master's thesis, Sosyal Bilimler Enstitüsü).
  • Avey, J. B., Avolio, B. J., Crossley, C. D. ve Luthans, F. (2009). Psychological ownership: Theoretical extensions, measurement and relation to work outcomes. Journal of Organizational Behavior: The International Journal of Industrial, Occupational and Organizational Psychology and Behavior, 30(2), 173-191.
  • Aydınlı Kulak, F. (2016). Mesleki canlılık. Pelin Kanten ve Selahattin Kanten (Ed.), Örgütsel davranışın aydınlık ve karanlık yüzü içinde (s. 227-237). Ankara: Nobel Akademik Yayıncılık.
  • Bandura, A. (1977). Self-efficacy: toward a unifying theory of behavioral change. Psychological review, 84(2), 191.
  • Baruch, Y., Grimland, S. ve Vigoda-Gadot, E. (2014). Professional vitality and career success: Mediation, age and outcomes. European Management Journal, 32(3), 518-527.
  • Chu, F., Long, Y. ve Guo, M. (2015). Determinants and outcomes of professional vitality: evidence from China. Social Behavior and Personality: An International Journal, 43(8), 1335-1345.
  • DeFelippo, A. M. ve Dee, J. R. (2022). Vitality in the academic workplace: sustaining professional growth for mid-career faculty. Innovative Higher Education, 1-21.
  • Demirkaya, H. ve Şimşek Kandemir, A. (2014), 21. yüzyılın anahtar rekabet faktörü olan psikolojik sahiplenme üzerine bir işletme incelemesi, Çalışma Dünyası Dergisi, 2(3), 7-21.
  • Dirik, D. (2020). Psikolojik sahiplenme. Sema Polatcı (Ed.), Kuramsal Temelleriyle Örgütsel Davranış Ölçekleri Rehberi içinde (s. 693-703). Ankara: Nobel Yayıncılık.
  • Dittmar, H. (1992). The social psychology of material possessions: To have is to be. Palgrave MacMillan.
  • Eliüşük, A. (2014). Sabır eğiliminin öz-belirleme öz-anlayış ve kişilik özellikleri açısından incelenmesi. (Yayınlanmamış doktora tezi), Konya: Necmettin Erbakan Üniversitesi Eğitim Bilimleri Enstitüsü Psikolojik Danışma ve Rehberlik Bilim Dalı.
  • Erbay, Ş. ve Beydoğan, H. Ö. (2017). Eğitimcilerin eğitim araştırmalarına yönelik tutumları. Ahi Evran Üniversitesi Kırşehir Eğitim Fakültesi Dergisi, 18(3), 246-260.
  • Etzioni, A. (1991). The socio-economics of property. Journal of social behavior and personality, 6(6), 465-468.
  • Gürbüz, S. ve Şahin, F. (2017). Sosyal bilimlerde araştırma yöntemleri. Ankara: Seçkin Yayıncılık.4. Baskı.
  • Harvey, T. A. (2002). Professional vitality and the principalship: A construct validity study. The University of Maine.
  • Hillenbrand, C. ve Money, K. G. (2015). Unpacking the mechanism by which psychological ownership manifests at the level of the individual: A dynamic model of identity and self. Journal of Marketing Theory and Practice, 23(2), 148-165.
  • Khany, R. ve Malekzadeh, P. (2015). Associations among EFL teachers' professional identity, professional vitality, and creativity. Teaching English Language, 9(2), 37-74.
  • Kılınç, S. ve Yener, S. (2020). İş özerkliğinin mesleki canlılığa etkisi. 28. Ulusal yönetim ve organizasyon kongresi bildiriler kitabı. Ankara Sosyal Bilimler Üniversitesi Siyasal Bilgiler Fakültesi İşletme Bölümü, 3- 5 Eylül 2020.
  • Korkmaz, F. (2021). Mesleki canlılık kazanımında iş-aile zenginleşmesinin rolü: yapısal eşitlik model analizi. İşletme Araştırmaları Dergisi, 13(1), 942-955.
  • Mayhew, M. G., Ashkanasy, N. M., Bramble, T. ve Gardner, J. (2007). A study of the antecedents and consequences of psychological ownership in organizational settings. The Journal of social psychology, 147(5), 477-500.
  • O’driscoll, M. P., Pierce, J. L. ve Coghlan, A. M. (2006). The psychology of ownership: Work environment structure, organizational commitment, and citizenship behaviors. Group & Organization Management, 31(3), 388-416.
  • Orçan, F. (2018). Açımlayıcı ve doğrulayıcı faktör analizi: İlk hangisi kullanılmalı. Eğitimde ve Psikolojide Ölçme ve Değerlendirme Dergisi, 9(4), 413-421.
  • Ozbozkurt, O. B., Ince, M. ve Yesilkus, F. (2022). Does psychological ownership affect green organizational behavior? PEOPLE: International Journal of Social Sciences, 8(1), 138-157.
  • Pan, X. F., Qin, Q. ve Gao, F. (2014). Psychological ownership, organization-based self-esteem and positive organizational behaviors. Chinese Management Studies.
  • Peng, H. ve Pierce, J. (2015). Job-and organization-based psychological ownership: Relationship and outcomes. Journal of Managerial Psychology.
  • Pierce, J. L., Jussila, I. ve Li, D. (2018). Development and validation of an instrument for assessing collective psychological ownership in organizational field settings. Journal of Management & Organization, 24(6), 776-792.
  • Pierce, J. L., Kostova, T. ve Dirks, K. T. (2001). Toward a theory of psychological ownership in organizations. Academy of management review, 26(2), 298-310.
  • Pierce, J. L., Kostova, T. ve Dirks, K. T. (2003). The state of psychological ownership: Integrating and extending a century of research. Review of general psychology, 7(1), 84-107.
  • Pierce, J. L., Rubenfeld, S. A. ve Morgan, S. (1991). Employee ownership: A conceptual model of process and effects. Academy of Management review, 16(1), 121-144.
  • Raykov, T., Marcoulides, G. A. (2006). A first course in structural equation modeling. New Jersey: Lawrence Erlbaum Associates, Inc., Publishers.
  • Reyes-Gonzalez, S. (2007). Professional vitality: Perspectives from nine school principals (Doctoral dissertation, Washington State University).
  • Schaufeli, W. B., Salanova, M., González-Romá, V. ve Bakker, A. B. (2002). The measurement of engagement and burnout: A two sample confirmatory factor analytic approach. Journal of Happiness studies, 3(1), 71-92.
  • Sekaran, U., (1992). Research methods for business. Canada: John Wiley & Sons, Inc.
  • Smadov, S. (2006). İş doyumu ve örgütsel bağlılık: Özel sektörde bir uygulama (Doctoral dissertation). DEÜ Sosyal Bilimleri Enstitüsü. İzmir.
  • Uçar, Z. (2017). Psikolojik sahiplenme: örgütsel alana ilişkin bir model önerisi. Dokuz Eylül Üniversitesi İktisadi İdari Bilimler Fakültesi Dergisi, 32(1), 167-200.
  • Uçar, Z. (2018). Psikolojik sahiplik olgusunu örgütsel düzlemde ölçmek için ölçek geliştirme çalışması. İşletme Araştırmaları Dergisi, 10(3), 640-654.
  • Uzunbacak, H. H. ve Akçakanat, T. (2018). Mesleki canlılık ölçeği türkçe formunun geçerlik ve güvenirlik çalışması. Journal of Social and Humanities Sciences Research, 5(28), 3222-3230.
  • Vaezi, R., Hosseinpour, D. ve Sohrabi, F. (2019). The relationship between professional vitality and job success in organizations. Journal of Sustainable Human Resource Management, 1(1), 111-95.
  • Van Dyne, L. ve Pierce, J. L. (2004). Psychological ownership and feelings of possession: Three field studies predicting employee attitudes and organizational citizenship behavior. Journal of Organizational Behavior: The International Journal of Industrial, Occupational and Organizational Psychology and Behavior, 25(4), 439-459.
  • Vandewalle, D., Van Dyne, L. ve Kostova, T. (1995). Psychological ownership: An empirical examination of its consequences. Group & Organization Management, 20(2), 210-226.
  • Yeşil, Ü., Bancar, A. ve Budak, G. (2015). Psikolojik sahiplik kavramına ilişkin bir literatür incelemesi. Eskişehir Osmangazi Üniversitesi Sosyal Bilimler Dergisi, 16(2), 59-82.
  • Yıldız, B. (2016). Öncülleri ve sonuçlarıyla psikolojik sahiplik. Soner Taslak ve Birgül Çiftçi (Ed.), Postmodern örgütlerde güncel davranışsal konular: Örnek olay incelemeli içinde (s. 355-376). İstanbul: Beta Basım Yayım Dağıtım A. Ş.
There are 48 citations in total.

Details

Primary Language Turkish
Subjects Business Administration
Journal Section Research Papers
Authors

Aysel Arslan 0000-0002-4973-7957

Hasan Gül 0000-0002-3720-5451

Publication Date October 29, 2022
Submission Date July 25, 2022
Published in Issue Year 2022 Volume: 7 Issue: 19

Cite

APA Arslan, A., & Gül, H. (2022). Kimlikleştirmenin (Benlikle Bütünleştirme) Mesleki Canlılığa Etkisi: Eczacılar Üzerine Bir Araştırma. İktisadi İdari Ve Siyasal Araştırmalar Dergisi, 7(19), 495-514. https://doi.org/10.25204/iktisad.1148698
AMA Arslan A, Gül H. Kimlikleştirmenin (Benlikle Bütünleştirme) Mesleki Canlılığa Etkisi: Eczacılar Üzerine Bir Araştırma. JEBUPOR. October 2022;7(19):495-514. doi:10.25204/iktisad.1148698
Chicago Arslan, Aysel, and Hasan Gül. “Kimlikleştirmenin (Benlikle Bütünleştirme) Mesleki Canlılığa Etkisi: Eczacılar Üzerine Bir Araştırma”. İktisadi İdari Ve Siyasal Araştırmalar Dergisi 7, no. 19 (October 2022): 495-514. https://doi.org/10.25204/iktisad.1148698.
EndNote Arslan A, Gül H (October 1, 2022) Kimlikleştirmenin (Benlikle Bütünleştirme) Mesleki Canlılığa Etkisi: Eczacılar Üzerine Bir Araştırma. İktisadi İdari ve Siyasal Araştırmalar Dergisi 7 19 495–514.
IEEE A. Arslan and H. Gül, “Kimlikleştirmenin (Benlikle Bütünleştirme) Mesleki Canlılığa Etkisi: Eczacılar Üzerine Bir Araştırma”, JEBUPOR, vol. 7, no. 19, pp. 495–514, 2022, doi: 10.25204/iktisad.1148698.
ISNAD Arslan, Aysel - Gül, Hasan. “Kimlikleştirmenin (Benlikle Bütünleştirme) Mesleki Canlılığa Etkisi: Eczacılar Üzerine Bir Araştırma”. İktisadi İdari ve Siyasal Araştırmalar Dergisi 7/19 (October 2022), 495-514. https://doi.org/10.25204/iktisad.1148698.
JAMA Arslan A, Gül H. Kimlikleştirmenin (Benlikle Bütünleştirme) Mesleki Canlılığa Etkisi: Eczacılar Üzerine Bir Araştırma. JEBUPOR. 2022;7:495–514.
MLA Arslan, Aysel and Hasan Gül. “Kimlikleştirmenin (Benlikle Bütünleştirme) Mesleki Canlılığa Etkisi: Eczacılar Üzerine Bir Araştırma”. İktisadi İdari Ve Siyasal Araştırmalar Dergisi, vol. 7, no. 19, 2022, pp. 495-14, doi:10.25204/iktisad.1148698.
Vancouver Arslan A, Gül H. Kimlikleştirmenin (Benlikle Bütünleştirme) Mesleki Canlılığa Etkisi: Eczacılar Üzerine Bir Araştırma. JEBUPOR. 2022;7(19):495-514.